Rusija je 18. marta 2014. godine zvanično objavila aneksiju Krima, priznajući rezultate nelegitimnog referenduma o statusu poluostrva. Sada se ovaj datum smatra početkom okupacije Krima, koja je trajala 11 godina.
Za to vreme u Ukrajini je snimljen veliki broj umetničkih i dokumentarnih filmova koji govore o aneksiji poluostrva i pričama ljudi na čije je sudbine uticala. Nudi nam se izbor od pet najboljih.
„Kući“
2019. Režija: Nariman Alijev
Ovo je prvi ukrajinski film o aneksiji Krima. Film govori o tragičnoj priči krimskog Tatara Mustafe, čiju ulogu igra Ahtem Seitablaev. Na početku rusko-ukrajinskog rata umro je njegov sin Nazim. Otac dolazi sa Krima u Kijev, gde su njegova dva sina otišla nakon okupacije poluostrva, kako bi najmlađeg sina Alima vratio kući, a najstarijeg sahranio u svojoj domovini prema muslimanskoj tradiciji.
Čerkasi
2020. Režija: Timur Jaščenko
Film je zasnovan na stvarnim događajima. Odnosi se na poslednji ukrajinski brod na Krimu koji se odupro okupatorima. Prema zaveri, u februaru 2014. godine, kada je počela okupacija Krimskog poluostrva, morski minolovac „Čerkasi“ zajedno sa drugim ukrajinskim ratnim brodovima blokiran je u jezeru Donuzlav.
Put do mora blokiraju potopljeni brodovi ruske flote. Ukrajinski brodovi su zarobljeni i počinju da se predaju Rusima. Međutim, posada broda „Čerkasi“ odlučuje da se odupre.
„Krim, kako je bilo“
2016. Režija: Konstantin Kliatskin
Dokumentarac govori o oficirima, vojnicima i mornarima koji tokom zauzimanja Krima nisu izdali zakletvu na vernost Ukrajini, nastavljajući da obavljaju vojne dužnosti na kopnu, moru i vazduhu. Direktni učesnici u tim događajima govore o invaziji i okupaciji ukrajinskog Krima.
Film se sastoji od tri kratke priče koje predstavljaju različite grane ukrajinske mornarice. Svaka kratka priča govori o priči o jednom delu: nekoliko vojnika priča svoje lične priče.
„Cena aneksije je život“
2019. Autori: Natalija Humeniuk i Ana Cihima
Dokumentarni film, čija je radnja zasnovana na događajima koje su zabeležili novinari koji su prethodili aneksiji Krima. Novinarka Hromadske Natalija Humeniuk stigla je na Krim na dan takozvanog „referenduma“ 16. marta 2014. godine i razgovarala sa stanovnicima Bakhchisarai, Simferopolja, Jalte i Sevastopolja. Od tada, ona se vraća na poluostrvo najmanje jednom godišnje, govoreći o prvim političkim zatvorenicima, početku represije protiv krimskih Tatara i ekonomskim uslovima u kojima su se našli Krimci.
Novinar je razgovarao sa stanovnicima Krima koji su nastavili da žive na poluostrvu o tome kako da ostanu Ukrajinci na Krimu. Posle 5 godina, novinari su se vratili ljudima čije su priče ispričane u prvim mesecima aneksije.
„Šta sam zaista video u 2014?“
2025. Autor: Akim Galimov
Ukrajinski novinar i autor istorijskog programa „Prava istorija“ Akim Galimov objavio je 2025. godine dokumentarni film o tome šta su videli ukrajinski novinari koji su došli da rade na Krimu na početku okupacije. Tada su „mali zeleni ljudi“ zauzeli krimski parlament, blokirali ukrajinske vojne objekte, a zatim održali pseudo-referendum i anektirali Krim.
Akim Galimov je bio među novinarima koji su u to vreme radili na Krimu. Film rekreira hronologiju događaja, snimke dolaska ruske opreme na poluostrvo i priča priče o ukrajinskoj vojsci koja je tada bila na Krimu.
Bioskop
