Lwowski Rejonowy Sąd Administracyjny uznał za niezgodne z prawem bezczynność jednostki wojskowej, która odmówiła zwolnienia żołnierza ze służby, choć miał do tego prawo. Dowódca jednostki został zobowiązany do ponownego rozpatrzenia raportu, biorąc pod uwagę wnioski sądu.
Jak stwierdzono w decyzji, która Opublikowany W rejestrze sądowym w sierpniu, pod koniec marca 2024 r., żołnierz przesłał meldunek do dowódcy jednostki wojskowej o zwolnieniu ze służby wojskowej z przyczyn rodzinnych – z uwagi na to, że matka jego żony ma II grupę inwalidztwa. Początkowo nie udzielono mu odpowiedzi na zgłoszenie, więc zwrócił się do prawnika, który po wysłaniu wniosku dowiedział się, że jego klientowi odmówiono zwolnienia ze służby.
Powód zauważa, że jednostka wojskowa otrzymała jego raport w okresie obowiązywania ustawy Ukrainy „O służbie wojskowej i służbie wojskowej” z późniejszymi zmianami z dnia 04.05.2024 r., kiedy istniały podstawy do zwolnienia, do których się odnosił. Żołnierz jest przekonany, że jednostka wojskowa zignorowała to i czeka na wejście w życie ustawy Ukrainy nr 3633-IX z dnia 11 kwietnia 2024 r. „O zmianach w niektórych aktach ustawodawczych Ukrainy dotyczących niektórych kwestii służby wojskowej, mobilizacji i rejestracji wojskowej”, która zmieniła listę podstaw do zwolnienia ze służby wojskowej.
«W momencie składania zgłoszenia obowiązywała norma, która przewiduje prawną możliwość zwolnienia z pracy z powodu niepełnosprawności rodziców żony, wówczas takie zgłoszenie powinno być rozpatrywane na podstawie tej normy. Zamiast tego pozwany dopuścił się naruszenia, które doprowadziło do odmowy zwolnienia z pracy z powodu„, uważa powód.
Sprawa została rozpatrzona przez sąd, który zapoznał się ze wszystkimi materiałami i argumentami stron w tej sprawie. Sędzia częściowo przychylił się do roszczenia wojska i uznał bezczynność jednostki wojskowej za nielegalną, zobowiązując się do ponownego rozpatrzenia raportu, biorąc pod uwagę wnioski sądu. Od decyzji można się jeszcze odwołać.
