W poniedziałek 3 czerwca na Polu Marsowym we Lwowie pochowano 25-letnią Irynę Cybukh, sanitariuszkę batalionu szpitalników. Żołnierka zginęła 29 maja na kierunku charkowskim, a 1 czerwca skończyłaby 26 lat.
Na początek parastas i pożegnanie rodziny i bliskich z Iryną Tsybukh Wystąpił w kościele św. Andrzeja Pierwszego Powołanego, jak zapisała w testamencie. Podczas pożegnania śpiewali ukraińskie piosenki, które Iryna uwielbiała. Zgodnie z jej życzeniem wszyscy obecni byli w kamuflażu lub haftowanych koszulach. Iryna Tsybukh poprosiła również, aby nie przynosić kwiatów na jej pogrzeb.
Według księdza ks. Andrija Iryna od najmłodszych lat brała czynny udział w życiu parafii, organizowała różne imprezy, grała w grupie teatralnej przy kościele.
Następnie kondukt pogrzebowy udał się do kościoła garnizonowego, gdzie Iryna Tsybukh została pożegnana przez towarzyszy broni, kolegów i mieszkańców miasta. Bandurzistka Maryna Krut wykonała ostatnią piosenkę dla dziewczynki – „Wolność”. A na placu przed świątynią umieszczono transparenty ze zdjęciami Iryny Tsybukh i linijkami z jej listu pożegnalnego.
Z Cerkwi Garnizonowej ceremonia pogrzebowa, przy akompaniamencie orkiestry i przy dźwiękach ukraińskich pieśni, udała się na Pole Marsowe na Cmentarzu Łyczakowskim, gdzie wśród bohaterów pochowano Irynę Cybukową.
Pożegnaliśmy 25-letnią sanitariuszkę dźwiękami orkiestry i ukraińskimi piosenkami, które uwielbiała (fot. Maria Masyuk/us)
Setki osób towarzyszyły Irynie Tsybukh w jej ostatniej podróży (fot. Maria Masyuk/us)
Iryna Tsybukh spocznie wśród bohaterów na Polu Marsowym (fot. Maria Masyuk/us)
Iryna Cybukh urodziła się we Lwowie, ukończyła szkołę nr 91, studiowała dziennikarstwo na Politechnice Lwowskiej. Przed rozpoczęciem inwazji na pełną skalę pracowała jako producentka i kierowniczka reformy Suspilne, a także realizowała projekty edukacyjne w odległych wsiach obwodów donieckiego i ługańskiego oraz kręciła filmy dokumentalne.
Od 2015 roku Iryna Tsybukh jest wolontariuszką. Została przeszkolona w jednostce medycznej sił specjalnych Białych Beretów, służyła kilka razy na zmianę w Donbasie jako ratownik medyczny. Później dołączyła do batalionu szpitalników, który zajmuje się ewakuacją medyczną rannych żołnierzy z punktów zapalnych frontu.
W 2018 i 2021 roku Iryna Tsybukh została laureatką ogólnopolskiego konkursu „Honor zawodu” w nominacjach odpowiednio „Najlepsze dziennikarstwo w mediach lokalnych” i „Najlepszy reportaż w mediach lokalnych”.
W lutym 2022 roku ponownie dołączyła do szpitalników, gdzie później dowodziła 5. załogą.
Iryna Cybukh brała udział w obronie obwodów kijowskiego i donieckiego – od Wuhłedaru po Łyman, Awdijiwkę, Marjinkę, Bachmut i las sieriebriański. Ostatnio dziewczyna pracowała na kierunku charkowskim, gdzie zmarła 29 maja.
Iryna Cybukh ze Lwowa ma od zawsze 25 lat
16 listopada 2023 r., w Dniu Telewizji, Radia i Komunikacji, Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski osobiście wręczył Irynie Cybukh Order Zasługi III stopnia. W marcu 2024 roku wygrała UP 100. Siła kobiet”.
1 czerwca 2024 roku Iryna Tsybukh skończyłaby 26 lat.
