4 maja na stronie internetowej Rady Najwyższej Ukrainy pojawiła się zaktualizowana wersja Zarządzenia nr 402 „O zatwierdzeniu rozporządzenia w sprawie wojskowych badań lekarskich w Siłach Zbrojnych Ukrainy”. Ten akt normatywny Określa przydatność lub nieprzydatność osób zobowiązanych do służby wojskowej. Zawiera Załącznik 1: Wykaz chorób, schorzeń i niepełnosprawności fizycznej. Członkowie wojskowej komisji lekarskiej kierują się nią przy podejmowaniu decyzji.
Pierwsze rozmowy o potrzebie radykalnej aktualizacji Rozkazu nr 402 rozpoczęły się w ubiegłym roku. Padły różne argumenty. Głównym z nich było to, że normatywny akt prawny był moralnie przestarzały i wymagał poważnej korekty, uwzględniającej doświadczenia światowe. Jednocześnie pojawił się pomysł, aby usunąć taką kategorię jak „ograniczona przydatność”. Początkowo proponowano, aby część częściowo dopasowana była całkowicie nieodpowiednia, a pozostała część miała zostać przeniesiona do pasowania.
Na pierwszy rzut oka w takiej propozycji było ziarno racjonalności. W końcu pewne choroby i stany fizyczne, którym w Ukrainie przypisano status „ograniczonej sprawności”, są na tyle poważne, że można pełnić służbę wojskową nawet w jednostkach tyłowych. Pomogłoby to również zwolnić niektórych żołnierzy, którzy zostali ranni i mają teraz poważne problemy. Jednocześnie zakładano, że ci z byłych niepełnosprawnych, którzy osiągną pełną sprawność, nadal będą mieli pewne ograniczenia w zależności od ich stanu zdrowia. Ale w końcu, z jakiegoś powodu, nie odważyli się pójść tą drogą.
W kwietniu pojawiły się nowe informacje. Oksana Sukhorukova, dyrektor Departamentu Zdrowia Ministerstwa Obrony, powiedziała, że wszystkie kwalifikujące się osoby zostaną podzielone na cztery grupy. Tak miały wyglądać: w pełni odpowiednie; zdolny do służby w wyższej wojskowej instytucji szkolnictwa, w TCC i SP, jednostkach wsparcia, instytucjach, organizacjach, ale niezdolny do służby w Siłach Powietrzno-Szturmowych, Marines, Siłach Operacji Specjalnych, jednostkach Sił Specjalnych, personelu pływającym itp.; odpowiednie dla niektórych specjalności (na przykład kandydaci do przyjęcia do wyższej wojskowej instytucji edukacyjnej); nadaje się do określonych zadań. Ale, jak się później okazało, ten pomysł również nie został zrealizowany.
4 maja na stronie internetowej Rady Najwyższej opublikowano nową wersję rozkazu nr 402. Nie ma już w nim wzmianki o podziale dopasowania na cztery grupy ze względu na ich stan funkcjonalny. Zamiast tego istnieją tylko następujące kategorie: kwalifikujący się; zdolny do służby w jednostkach wsparcia wojskowego, TCC i SP, uczelniach wyższych, ośrodkach szkoleniowych, instytucjach (instytucjach), jednostkach medycznych, logistyce, łączności, wsparciu operacyjnym, bezpieczeństwie; niezdolny do służby wojskowej z wyłączeniem z ewidencji wojskowej. Jednocześnie w niektórych przypadkach istnieje klauzula: „Tymczasowo nieodpowiedni. Potrzebują leczenia, urlopów i zwolnienia ze służby”.
Analiza zmian w zarządzeniu nr 402 sprawia wrażenie wewnętrznie sprzecznego. Wydaje się, że dokument nie został opracowany tak dokładnie i skrupulatnie, jak obiecywano opinii publicznej. W art. 21 Regulaminu udało się zachować nawet taki relikt, jak „uraz związany z obroną Ojczyzny w czasie wojny secesyjnej i II wojny światowej”. Zaktualizowana wersja aktu prawnego nie wygląda na zasadniczo odmienny dokument, uwzględniający najlepsze światowe praktyki. A „Wykaz chorób, schorzeń i niepełnosprawności fizycznych” uległ jedynie powierzchownym przekształceniom. O tym, że dokument został przygotowany w pośpiechu, świadczy kilka punktów.
W rzeczywistości nastąpiła po prostu zmiana nazwy kategorii „ograniczona przydatność”. Z jednej strony to dobrze, że w rzeczywistości zachowano ograniczoną sprawność większości poborowych z realnymi problemami zdrowotnymi. Ale lista artykułów i lista chorób pozostały takie same. Istota zmian w zarządzeniu nr 402 sprowadza się raczej do redakcji literackiej. Z tabeli „Wykazu chorób, schorzeń i niepełnosprawności fizycznych” usunęliśmy niepotrzebne felietony o niezdolnych do pracy w czasie pokoju, częściowo zdolnych do pracy w czasie wojny. Sformułowanie „nieprzydatność lub ograniczoną sprawność ustala się indywidualnie” lub „sprawność lub ograniczoną sprawność ustala się indywidualnie” zastąpiono sformułowaniem „nadaje się do służby w jednostkach wsparcia wojskowego, TCC i SP, uczelniach wyższych, ośrodkach szkoleniowych, instytucjach (instytucjach), jednostkach medycznych, logistyce, łączności, wsparciu operacyjnym, bezpieczeństwie”.
Prawie wszyscy dawni „ograniczeni sprawności” stali się teraz sprawni. Jednak większość z nich służyła w wojskowych jednostkach wsparcia, TCC i SP. Jednak wiele z poprzednich kategorii osób o ograniczonej sprawności fizycznej w punktach „c” stało się w pełni sprawnych. Zaktualizowany Wykaz Chorób, który już cuchnął sowieckimi tradycjami, stał się jeszcze bardziej rygorystyczny, co nie zbliżyło go do standardów państw NATO. Na przykład poborowi z niewydolnością serca lub nadciśnieniem I stopnia, które wcześniej były ograniczone odpowiedni, będzie teraz w pełni odpowiedni. Odpowiedni będzie również personel wojskowy, który ma przepukliny z umiarkowanym lub łagodnym upośledzeniem, niedowład i paraliż krtani z umiarkowanym upośledzeniem tworzenia głosu i oddychania, umiarkowanie ciężki obustronny ubytek słuchu, przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby z łagodnym upośledzeniem funkcji.
Warto zwrócić uwagę na ujednolicenie dość szerokiego zakresu patologii i chorób pod pieczęcią „zdolny do służby w jednostkach wsparcia, TCC, SP”. Chociaż mówimy o rzekomo umiarkowanych stanach dysfunkcji niektórych narządów lub układów, w rzeczywistości istnieje między nimi duża różnica wewnątrz. Na przykład zauważalna jest różnica między osobą sprawną z widzeniem 6 dioptrii a widzeniem 12 dioptrii. A także między II a III stopniem nadciśnienia tętniczego. Klauzula o zdolności do służby osób, których wzrok za pomocą okularu jest korygowany do 0,5 bez określenia dopuszczalnej dolnej granicy tej korekcji, brzmi niezrozumiale.
Tak jak poprzednio, nie jest określone, co robić w przypadku kilku chorób u wojskowego lub poborowego, które znacznie ograniczają jego możliwości fizyczne. Oznacza to, że podobnie jak w poprzedniej wersji Zarządzenia nr 402, obecność kilku chorób i niepełnosprawności fizycznej nie wpływa na stopień zdolności do służby. Takie podejście nie wygląda zbyt profesjonalnie. Jest też druga strona medalu. Prawdopodobnie dla tych, których stan zdrowia zbliża się do granicy niezdolności, w niektórych przypadkach wskazane byłoby wprowadzenie kategorii nadającej się do wykonywania zadań niewojskowych z przypisaniem specjalności niewojskowej. Kompilatorzy postanowili jednak nie sprawiać sobie zbyt wielu kłopotów.
Powołanie się na fakt, że wojskowe komisje lekarskie zostały pozbawione możliwości indywidualnego określenia zdolności do służby, nie jest przekonujące. Ponieważ Wojskowe Komisje Lekarskie prawie zawsze określały przydatność poborowego w tego rodzaju artykułach w kierunku pełnej sprawności lub ograniczonej sprawności. I tak naprawdę nigdy nie podejmowali indywidualnie decyzji o nieprzydatności osoby zobowiązanej do służby wojskowej. Chociaż mieli do tego pełne prawo. Teraz dotychczasowa praktyka została po prostu zalegalizowana.
Wątpliwe jest, aby takie zmiany w zarządzeniu nr 402 można było nazwać dostosowaniem „Wykazu chorób, stanów i niepełnosprawności fizycznych” do światowych praktyk. Na przykład instrukcja Departamentu Obrony USA „Standardy medyczne dla służby wojskowej” Contains wyczerpująca lista chorób i stanów, których obecność dyskwalifikuje ze służby wojskowej. Być może dokument byłby znacznie lepszej jakości, gdyby zmiany w nim były wprowadzane w bardziej przejrzystym i otwartym trybie. W efekcie otrzymaliśmy niejednoznaczny akt prawny. Oczywiste jest, że Rozkaz nr 402 „Regulamin wojskowych badań lekarskich w Siłach Zbrojnych Ukrainy” wymaga poważnej poprawy.
