Pisarz Michaił Bułhakow został uznany za symbol rosyjskiej polityki imperialnej, a obecność jego pomników w przestrzeni publicznej należy uznać za propagandę rosyjskiej polityki imperialnej. Do takiego wniosku doszli eksperci Komisji Eksperckiej Ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej.
Zgodnie z wnioskami komisji, opublikowanymi na stronie internetowej UINM 3 kwietnia, mimo że Michaił Bułhakow, autor takich dzieł jak „Biała gwardia”, „Serce psa”, „Mistrz i Małgorzata”, urodził się i mieszkał w Kijowie, jego rodzina pochodziła z rosyjskiej guberni orłowskiej (jego ojciec był rosyjskim teologiem, wykładowcą w Kijowskiej Akademii Duchownej, cenzorem i zajmował się uciskiem kultury ukraińskiej). Sam Bułhakow, według ekspertów UINM, był imperialistą w swoim światopoglądzie i zagorzałym ukrainofobem. Gardził Ukraińcami i ukraińską kulturą, nienawidził dążenia Ukrainy do niepodległości i negatywnie wypowiadał się o powstaniu państwa ukraińskiego i jego przywódcach.
UINM zaznaczył, że mimo „lekkiej krytyki rządu sowieckiego” Bułhakow sympatyzował z bolszewikami, chwalił zajęcie Kijowa przez czerwonych i „zniszczenie bojowników dla Ukrainy, których nazwał »nikczemnymi petlurystami«. W pracy autora odnotowuje się „obsesyjnie deklarowaną pogardę dla Ukrainy”, „uprzedzenia autora do świata ukraińskiego”, brak „pozytywnych charakterów Ukraińców”, parodię i prześmiewcze zniekształcanie języka ukraińskiego oraz ośmieszanie autokefalicznej Cerkwi prawosławnej, a także zaprzecza samemu istnieniu narodu ukraińskiego.
We wniosku stwierdza się również, że spośród wszystkich ówczesnych pisarzy „jest on najbliższy obecnym ideologom putinizmu i kremlowskiemu uzasadnianiu etnobójstwa w Ukrainie”. Niektóre opowiadania autora mają antyukraińską orientację. W szczególności, ze względu na „groteskowe przedstawienie” żołnierzy 1 Pułku Ukraińskiej Błękitnej Dywizji, zawiera narracje obecnych kremlowskich propagandystów Aleksandra Dugina, Władimira Sołowjowa i Olgi Skabiejewej.
Członkowie komisji doszli do wniosku, że przypisanie nazwiska Bułhakowa obiektom geograficznym, nazwom osób prawnych, obiektom toponimicznym, a także instalacja pomników ku jego czci w Ukrainie jest ucieleśnieniem rusyfikacji, a ich dalsza obecność w przestrzeni publicznej jest propagandą rosyjskiej polityki imperialnej.
