Czerniowiecki Rejonowy Sąd Administracyjny nakazał jednostce wojskowej wypłacenie żonie jeńca wojennego wsparcia finansowego i dodatkowego wynagrodzenia (100 tys. hrywien) za każdy miesiąc niewoli męża. Starszy sierżant został schwytany w obwodzie charkowskim we wrześniu 2022 r., ale do czasu decyzji sądu jego żona nie otrzymywała żadnych wypłat od jednostki wojskowej.
Jak stwierdzono w orzeczeniu sądu, które zostało wydane w marcu 2024 r., we wrześniu 2022 r. starszy sierżant przebywał w rejonie iziumskim obwodu charkowskiego i przestał się komunikować. Jego żona została poinformowana, że opuścił jednostkę wojskową bez pozwolenia. W związku z tym faktem wszczęto sprawę karną, ale później została ona zamknięta ze względu na brak przestępstwa w działaniach wojska. Sierżant został wzięty do niewoli i nie ma dowodów na to, że zrobił to dobrowolnie.
Po zaginięciu starszy sierżant został zwolniony ze stanowiska, a służba wojskowa zawieszona. Po śledztwie i zamknięciu postępowania karnego wojsku przywrócono wszystkie korzyści i naliczone wsparcie finansowe oraz dodatkowe wynagrodzenie od momentu schwytania.
Żona jeńca wojennego odwołała się jednak do sądu, który nie otrzymał żadnego wynagrodzenia za cały czas pobytu męża w niewoli, choć jest to przewidziane przez prawo. Odwołała się do dowódcy jednostki wojskowej, ale nie otrzymała ani jednej odpowiedzi na jej wniosek, który miał być rozpatrywany przez 15 dni, przez ponad pięć miesięcy.
Pozew został rozpatrzony przez sędziego Olega Anisimova, który zbadał wszystkie materiały, stanowisko powódki i pozwanych i w pełni zaspokoił roszczenie kobiety. Sąd uznał za niezgodne z prawem działania jednostki wojskowej dotyczące niewypłacania pomocy finansowej i dodatkowego wynagrodzenia za okres pobytu żołnierza w niewoli i nakazał mu wypłacanie pieniędzy żonie do czasu zwolnienia żołnierza z niewoli. Od decyzji nadal można się odwołać.
