W ubiegłym stuleciu ukazała się seria książek brytyjskiego historyka Erica Hobsbawma: „The Age of Revolutions”, „The Age of Capital”, „The Age of Empires”. Są to głębokie syntezy z oryginalnymi refleksjami na temat wydarzeń z historii świata, opartymi na wieloletnich badaniach. Każda z nich to rewolucja w wyobrażeniach o przeszłości. Po przeczytaniu tych książek masz inne rozumienie ludzkości i procesu historycznego. Prace naukowca dotyczą nie tylko historii politycznej, ale także zmian w życiu ludzi, reakcji społeczeństwa na nowe zjawiska. Hobsbawm jest autorem metafor „długi XIX wiek” i „krótki XX wiek”, bez których trudno wyobrazić sobie badania nad historią najnowszą. Jest naukowcem o oryginalnym podejściu. Doceniasz to już na poziomie nazw i definicji.
Historię postsowieckiej Rosji, podobnie jak książki Hobsbawma, można by nazwać „Czas jest bezwartościowy”. Kłamstwa i zastępowanie pojęć, które są wszędzie w Rosji, dają początek tej nazwie. Przez dziesięciolecia niepodległości ta „supermoc” nie dała początku jednego świadomego znaczenia, a jedynie bolesne. Jednocześnie ilu ludzi zginęło w wojnach wywołanych przez Rosję. Szczytem rosyjskiej nieistotności jest Putin, którego nie traktuje się już poważnie, zaskoczonego jego obsesją na punkcie swoich wyobrażeń o przeszłości. Wywiad z amerykańskim prezenterem telewizyjnym Tuckerem Carlsonem pokazał, że jest on całkowicie oderwany od rzeczywistości i żyje w świecie fikcji. To wszystko jest rosyjską „wielkością”.
Parada „wielkich”, „zawodowców”… (a) W zakresie dozwolonym przez postanowienia niniejszej Konwencji
Ukraina nie istniałaby w swoich obecnych granicach, gdyby nie czasy sowieckie. Uważamy się za spadkobierców Ukraińskiej Republiki Ludowej, ale nie możemy uciec od dziedzictwa Ukraińskiej SRR. Ułożenie świata na powojennych konferencjach miało ogromny wpływ na naszą historię. Z tamtych czasów pochodzi również gazyfikacja osadnictwa, szkolnictwo ogólne i medycyna. Mimo to osoba zorientowana na uniwersalne wartości nie będzie gloryfikować epoki Sowietów. To czas kłamstw, donosów, braków i zbrodni przeciwko ludności. ZSRR był „imperium zła” i wylęgarnią niestabilności na świecie, ale historia Związku Radzieckiego nie jest bez znaczenia!
To samo można powiedzieć o Imperium Rosyjskim. Ogromny i archaiczny kawałek globu, zacofana i trudna do unowocześnienia przestrzeń, hamulec dla ludów, które były częścią tego bytu. Jednak dzięki wsparciu „generała Mroza” i „marszałka ognia” Imperium Rosyjskiemu udało się powstrzymać Napoleona. Potem była „żandarmem Europy”, przyłączającym się do tłumienia rewolucji. Ta historia brzydko pachnie, ale nie chodzi o bezwartościowość. Klęska w wojnie krymskiej (1853–1856) zapoczątkowała reformy i częściową modernizację w Imperium Rosyjskim. Romanowowie zdecydowali się jednak na zmianę imitacji i ponieśli śmierć i upadek w 1917 roku.
„Duży” pu…
A co z Federacją Rosyjską? Dziesięciolecia niepodległości pokazały, że bez odznak „imperium” i „ZSRR” Rosjanie są niewiele warci. Są przyzwyczajeni do iluzji, że ktoś jest kontrolowany i pod wpływem. To prowadziło ich donikąd. Teraz nie wiedzą, kim są i dokąd zmierzają. Rosjanie nie są gotowi oddać życia za iluzję „wielkości”, ale zgadzają się, że umierają za nią rodacy i mieszkańcy krajów, którym Rosja przynosi śmierć i zniszczenie.
W umyśle Putina upadek Związku Radzieckiego jest największą katastrofą geopolityczną XX wieku, bo w tamtym czasie Moskwa na coś wpłynęła, z czym się liczyła. Otóż istnieje tylko rozbieżność między ambicjami i pragnieniami z jednej strony, a rzeczywistym państwem z drugiej. Atak w Ukrainę sprawił, że stali się wyrzutkami. Władze Rosji postrzegane są jako przestępcy. Rosjanie nie mają pojęcia, jak coś zrobić i nie wchodzić ponad głowy Ukraińcom, Białorusinom itp., nie rozumieją, że sukces to umiejętności i praca. Nie presja na sąsiada i jego ucisk, ekonomiczna eksploatacja okupowanych terytoriów… Bez imperializmu odpowiedzi Rosjan na pytania o tożsamość są niezrozumiałymi pomrukami. Nawet rosyjska opozycja przyznaje, że Federacja Rosyjska jako państwo nie powstała. W wywiadzie dla „Tygodnia Ukraińskiego” w 2022 roku Ilja Ponomariow powiedział, że Rosja powinna zostać odbudowana, dając realną władzę polityczną i prawo do głosowania narodom i regionom, które będą częścią tej, warunkowo, rosyjskiej republiki. Kto więc ma upadłe państwo?
Ostatnie lata reżimu Putina to szczyt nieistotności! Nie chcą komunikować się z Rosją. Ich minister spraw zagranicznych i prezydent są jak klauni: nieustannie kłamią, wygłaszają wyimaginowane groźby i narzekają na niesprawiedliwość. Wszystko po to, by ukryć własne zbrodnie. Wygląda to nieznacznie, ale ci ignoranci mają dostęp do ogromnych uzbrojonych i zmanipulowanych zasobów ludzkich. Mają one na celu destabilizację świata, pomnożenie zniszczenia i śmierci. Rabunek Rosjan przez Putina i jego otoczenie osiąga niebotyczne poziomy. Szojgu ma „precyzyjne” jachty wakacyjne, a rosyjscy żołnierze na szczęście walczą na czołgach, które zostały wypuszczone w świat w tym samym roku co Szojgu. Putin i spółka stali się tak dobrzy w gwałceniu instytucji państwowych i społeczeństwa, że w Rosji nie mówią już nawet o ograniczaniu praw. Bezprawie jest ich normą. Rosjanie aprobują również bolesny rozkład ich podimperium. Obiecano im, że będą mogliShima na świecie wyjdzie z jaskiń.
Błogosławiona ziemia pijaków
Popularne zdanie Putina ma sens, ale tylko dla Rosjan, Białorusinów i każdego, kto nie może normalnie żyć. Po rozpadzie Związku Radzieckiego Moskwa straciła na znaczeniu, a bez Ukrainy i Białorusi odsunęła się od brzegu pod znakiem „Europa”. Wielu niechrześcijan i nie-Słowian wśród Rosjan to tylko wierzchołek góry lodowej. Jednak nawet na te wyzwania nie ma odpowiedzi. Są ambicje i roszczenia, ale brakuje personelu i umiejętności. Stąd blef i szantaż. Innymi słowy, Rosja jest regionem rozwiniętym. W rzeczywistości jest to brak Europy i brak cywilizacji. Atakując Ukrainę, Rosjanie chcieli rozwiązać swoje problemy, ale tylko je zaostrzyli. Rosja opuściła rynki Zachodu. Jego obecność w sporcie i kulturze została ograniczona.
Federacja Rosyjska ogłosiła się spadkobiercą ZSRR. Stwierdzenie to jest wątpliwe, chociaż ze wszystkich republik są one rzeczywiście najbardziej podobne do Związku Radzieckiego, ponieważ odziedziczyły wiele praktyk z tamtych czasów. W szczególności tendencja do totalitaryzmu. Cóż, alkoholizm. Alkohol był używany jako narzędzie przeciwko narodom nierosyjskim w czasach imperialnych. Był to zastrzyk obojętności i utraty tożsamości. Dziś alkohol jest dla Moskwy sposobem kontrolowania zaplecza. Klucz do „rosyjskiej duszy”. Być może jest to jedyny sposób, w jaki Rosjanie mogą zapomnieć, w jak paskudnej rzeczywistości żyją. Ma w nich więcej władzy niż samozwańczy RKP. Ten ostatni jest w służbie państwa, z dala od ludzi, a alkohol jest wiernym towarzyszem Rosjan. Wszyscy tam piją. Buriaci, którzy byli oswojeni alkoholem. „Ruska Wańka”, której życie bez pijaństwa nie ma sensu. Polityczne, „chłopcze, przynieś nam wody”, elity. Pijany Jelcyn pod czołgiem w paradzie byłby idealnym uosobieniem Rosji, „wielkości”, którą sobie przypisywali.
Niedźwiedź z karabinem maszynowym i nagim królem
Federacja Rosyjska jest jedną z największych potęg militarnych na świecie z ogromnymi wydatkami na armię. W połączeniu z imperializmem jaskiniowców i obojętnością na ludzkie życie prowadzi to do ciągłych wojen: w Czeczenii, Gruzji, Syrii, w Ukrainie itp. Rosyjska propaganda przedstawia każde z nich jako zwycięstwo, ale wszędzie jest wstyd. Rosjanie przegrali pierwszą wojnę czeczeńską. Niszczenie miast i wsi, masakry ludności cywilnej i kłamstwa stały się obliczem II wojny czeczeńskiej. To jest znak rozpoznawczy całej Federacji Rosyjskiej: śmierć, zniszczenie i cierpienie. Świadczą o tym wydarzenia w Syrii i w Ukrainie. Rosjanie lubią mówić: „dobrze jest tam, gdzie nas nie ma”. Ta prawda jest niezaprzeczalna!
Był czas, kiedy kremlowski tyran i jego białoruski poplecznik nazywali Ukraińców najbardziej autorytatywnymi władcami obcych państw. To efekt propagandy i braku krytycyzmu w ocenie rzeczywistości. Ukraińcy wytrzeźwieli, a Rosjanie nadal wierzą w fikcje telewizyjnych niewolników Putina. I nie widzą, jak mało znaczeni oni, ich państwo, społeczeństwo i rząd wydają się niezdolni do wzniesienia się ponad imperialistyczne bajki. Dlatego nie jest to wojna Putina przeciwko Ukrainie, ale wojna Putina „czas jest bezwartościowy” przeciwko Ukrainie. Rząd, który ma zasoby i nie jest w stanie zbudować teraźniejszości. Populacja, która popiera „czas jako bezwartościowy”, jest jego częścią i podziela jego wrodzone cechy mizantropijne. Większość Rosjan popiera starczy obskurantyzm starego człowieka, który im przewodzi. Nudny, który nie ma charyzmy i nie jest w stanie stworzyć niczego wartościowego. On, podobnie jak oni, jest śmiercią, chaosem i nicością.
Nieustanne wojny Rosjan, nieszczęśliwe i w większości przegrane, są również oznaką chorobliwości i niezdolności do zbudowania państwa i zdrowego społeczeństwa. Dlatego Rosja wtrąca się w sprawy innych, zatruwa ich istnienie i zagraża ich istnieniu. Putinowskie „czas jest bezwartościowy” to dekada nieustannego ciągnięcia żółwia po kuli ziemskiej, nieustannych strumieni bezwartościowości i absurdu. Ale Rosjanie nauczyli się z tym żyć i uchodzić za wielkość. w Ukrainie od dawna w nie wierzono i nadal wierzy się na Zachodzie. Zamiast udzielić Ukrainie odpowiedniego wsparcia i ostatecznie rozwiązać kwestię rosyjską, zakończyć ich „czas w niczym” i stworzyć świat, który nadejdzie.
