W noc sylwestrową, późnym wieczorem 31 grudnia, na stronie internetowej Kancelarii Prezydenta pojawiła się noworoczna orędzie prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, w którym przypomniał on osiągnięcia i straty Ukrainy w 2023 roku, a także życzył wszystkim ludzkiego szczęścia, zwycięstwa i pokoju.
Publikujemy pełne powitanie wideo.
Szanowni Państwo! Droga Ukraino!
Rok 2023 zbliża się wielkimi krokami. Kolejny rok naszej niepodległości. Kolejny rok naszej walki o niepodległość. Kolejny rok wojny. Wojny o ich ziemię. Za naszą wolność. Jeden za drugi.
Pytając miliony Ukraińców o to, jaki był ten rok, można uzyskać miliony różnych odpowiedzi. Każdy zapamięta coś innego. Będzie pamiętał kogoś swojego. Każdy ma się z czego uśmiechać. Bo to zadziałało. Każdy ma nad czym płakać. Z powodu strat. Każdy z nas w tym roku walczył, pracował, czekał, pomagał, żył i miał nadzieję. Na swój sposób. Każdy.
Ale w tym roku każdy znajdzie coś wspólnego dla wszystkich Ukraińców. Główny rezultat roku, jego główne osiągnięcie: Ukraina stała się silniejsza. Ukraińcy stali się silniejsi.
676 dni temu wszyscy stanęliśmy przed wyzwaniem. Pociski leciały na nas ze wszystkich stron, a wróg nacierał na nas ze wszystkich kierunków.
676 dni temu, właśnie w tym miejscu, zwróciłem się do was, Ukraińcy, i poinformowałem was o rozpoczęciu wojny na pełną skalę. Nie wiedzieliśmy wtedy, co nas czeka. Wielu nie wierzyło, że przeżyjemy tydzień. Niewielu wierzyło, że wygramy 2022 rok, nie mówiąc już o tym, że przetrwamy 23. A dziś spotykamy się z rokiem 2024.
Ukraina żyje. Ukraina żyje. Ukraina walczy i walczy. Ukraina się porusza, Ukraina pokonuje tę drogę. Ukraina zyskuje. Ukraina działa. Ukraina istnieje. I wszyscy razem – to nie jest cud noworoczny. To nie bajka, nie magia, ale zasługa każdego z was. Każdy z milionów Ukraińców. Wszystkim, którzy każdego dnia i każdej nocy w tym roku udowadniali: Ukraińcy silniejsi!
Kiedy na początku 23 roku, w styczniu, w lutym, pokonaliśmy, bez przesady, najtrudniejszą zimę w historii. Kiedy udowodnili, że Ukraińcy są silniejsi niż zimno i ciemność. Silniejsze niż przerwy w dostawie prądu i groźba blackoutu. Ukraińcom uda się przezwyciężyć każdy niedobór energii elektrycznej, ponieważ nie brakuje im odporności i odwagi. Nie rozpłynęliśmy się w ciemnościach. Ciemność nas nie pochłonęła. Ciemność przegrała z nami.
Nasza energia przetrwała. Nasz kraj przetrwał. W tym roku wygrałem. Chcę podziękować wszystkim, którzy sprawili, że było to możliwe.
Wszystkie nasze siły bezpieczeństwa i obrony. Jestem dumny z każdego ukraińskiego żołnierza. Dopóki wy jesteście, tak długo jest Ukraina. Wiem, jak dzielnie i bohatersko nas bronicie. Przez cały ten czas. Czas ciężkich, zaciętych codziennych walk. Od pierwszych minut 1 stycznia aż do teraz, nawet w Sylwestra, kiedy ukraiński wojownik walczy i nie ma prawa się poddawać. Powstrzymujesz zło, które stało się jeszcze bardziej obfite. Ale który nie mógł zrobić nic innego. Bo walczyliście w każdym kierunku i na każdej ulicy, którą mamy, w każdym domu, który mamy. Byłeś silny. Nie oddałeś ani jednego niebiesko-żółtego serca. Ani jednego kilometra naszej wolności. To ty. Wszyscy nasi wojownicy. Każdy, kto udowadnia, że Ukraińcy są silniejsi od zła.
Chcę podziękować wszystkim naszym ludziom, chcę podziękować naszym ludziom. Wszystkim, którzy są tu dzisiaj. Wszystkim, którym chcę powiedzieć: jestem dumny z każdego z was. Każdy obywatel Ukrainy. Każdy jest silny. I wiem, jak trudne jest to dzisiaj dla wszystkich. Wszystkim, którzy zawieszają życie. Którzy odkładali wszystko na później, aż do zwycięstwa. Każdy, kto mówi: „Pracuję i to nie jest wyczyn, ale obowiązek. Jestem córką i to nie jest wyczyn, ale norma”. Wszyscy, którzy na co dzień pracują i walczą, bo wiedzą, że wojny nie kończą się same – wojny się kończą. I nie odnoszą zwycięstwa, nie dają go – wygrywają.
A żeby to zrobić, musimy dziś żyć zgodnie z zasadą: albo pracujesz, albo walczysz. Ponieważ największa organizacja terrorystyczna na świecie jest przeciwko nam. I jest oczywiste, o ile więcej musimy zrobić, o ile aktywniej musimy działać, o ile silniejsza musi być nasza jedność i walka.
Wie o tym każdy, kto na co dzień nie zadaje sobie pytania: co mogę zrobić? I żyje zgodnie z formułą: „Muszę zrobić więcej, niż mogę”. Bo to właśnie oznacza słowo „wygrać”. W naszym języku. Wygrać, pokonać siebie, przezwyciężyć, podjąć dodatkowy wysiłek i zrobić więcej, niż się wydawało na pierwszy rzut oka. Bo tak naprawdę każdego z nas stać na więcej.
Udowadniają to każdego dnia nasi bohaterscy ludzie. Nasi bohaterowie. Nasi medycy, ratujący żołnierzy na froncie i ludzi w cywilnych miastach i wsiach. Tych, którzy udowadniają, że Ukraińcy są silniejsi niż ból, kontuzja i śmierć. To nasi strażacy i ratownicy pokazują, że Ukraińcy są silniejsi od ognia i gruzów. To oni udowadniają, że Ukraińcy są silniejsi niż jakiekolwiek okoliczności, silniejsi niż beznadzieja. Nasi nauczyciele, którzy uczą dzieci mimo wojny. Online, na żywo lub zakładając szkołę w metrze w Charkowie. Naszi kolejarze, nasi maszyniści, sygnaliści, maszyniści. Nasi wolontariusze, nasi dyplomaci, ukraiński biznes, wszyscy, którzy płacą podatki i dają pracę Ukraińcom, wszyscy, którzy sieją, zbierają plony i dają chleb Ukraińcom, wszyscy, którzy dają schronienie Ukraińcom, wszyscy, którzy produkują pociski i amunicję, którzy naprawiają i budują, odnawiają i ożywiają, pracują każdego dnia, każdego dnia udowadniają: Ukraińcy są silniejsi niż zmęczenie. Oznacza to, że Ukraińcy są silniejsi niż ta wojna. Przekonał nas o tym 24 lutego.
Wojna wiele nas nauczyła. Pokazała wiele. Zrobiła nam wiele rzeczy, zmieniła nas.
Niestety, wojna rozdzieliła rodziny, zabrała synów i córki, a jednocześnie zjednoczyła nas w jedną wielką rodzinę. I 24 lutego dokonaliśmy wyboru. Sucha, pozbawiona emocji prawda o realiach wojny jest taka, że ten wybór był inny. Niektórzy zostali tutaj w Ukrainie, niektórzy uciekli, niektórzy zostali zablokowani, niektórzy wywieźli dzieci, niektórzy poszli na front, niektórzy uratowali innych, niektórzy uratowali swoją rodzinę, niektórzy wyjechali i zostali, a niektórzy wyjechali i wrócili do domu. w Ukrainie.
A to są historie ludzi, historie chłopców i dziewcząt. Kto nie mógł usiedzieć w domu i poszedł na front. A ci, którzy nie mogli już siedzieć za granicą, gdzieś daleko od domu, wracali. Zrozumienie i powiedzenie sobie: „Zależy mi na tym. A ja jestem tu potrzebny. Zwycięstwo mnie potrzebuje, Ukraina mnie potrzebuje”. Ten, który udowodnił: Jestem silniejszy niż strach. Ci, którzy dowiedli: Jestem silniejszy niż wątpliwości. Bo wiem, że pewnego dnia będę musiała zadać sobie pytanie: kim jestem? Dokonaj wyboru, kim chcę być. Ofiara czy zwycięzca? Uchodźca czy obywatel? I każdy zna odpowiedź. A odpowiedzią jest Ukraina. Bo razem Ukraińcy są silniejsi. Czas więc być razem!
I to jest czas, na który czekają wszyscy ci Ukraińcy, którzy są teraz na tymczasowo okupowanych terytoriach. Każdy, kto nie stracił Ukrainy w sobie. Nie pozwolił, by zajęto jego głowy, jego serca. Wszyscy, którzy pielęgnują Ukrainę w swoich dzieciach. Pielęgnuj naszą flagę. Wiara w powrót Ukrainy. Wie, że nie wszystkie oczekiwania są daremne. I chcę, żebyście poczuli za to naszą wdzięczność. I przypomnieliśmy sobie: bez każdego z was Ukraina będzie niepełna, niepełna.
A dziś wspólnie świętujemy Nowy Rok. Na nasze czasy. A dokładnie o godzinie 12 odśpiewamy wspólnie nasz hymn – hymn Ukrainy. Z miłością do Ukrainy. A ta miłość jest silniejsza niż okupacja. Ta miłość do Ukrainy jest siłą napędową, której tak bardzo boją się najeźdźcy. A Krym, Donbas, obwód ługański, Berdiańsk, Melitopol, Mariupol – wszystkie nasze – wiedzą, że wrogowie tak naprawdę bardzo się was boją. Nie organizacje międzynarodowe z politycznymi apelami, ale ukraiński duch narodu ukraińskiego, który udowodnił, udowadnia i będzie udowadniał, że jesteśmy silniejsi. Do niewoli. Silniejszy niż wróg. Silniejsza niż ta wojna. Bo jesteśmy takim narodem.
A tacy ludzie inspirują – widzicie – cały świat. I chcą widzieć takie państwo w europejskiej rodzinie. Potwierdza to decyzję o rozpoczęciu negocjacji w sprawie akcesji Ukrainy do UE. Rozwiązanie, do którego inni dążą od dziesięcioleci. Rozwiązanie, w które kiedyś trudno było uwierzyć, o którym sceptycy mówili: „To nie szybko, to nie jutro, to prawie niemożliwe. Nie miej nadziei, nie wierz, nie czekaj”. Ale Ukraina z modelu 2023 jest zdecydowana, stanowcza, konsekwentna, zdecydowana i uparta. Ukraińcy są silniejsi niż jakiekolwiek blokady i weta, niedowierzanie czy sceptycyzm. Kraj, który w czasie wojny przeprowadza niezwykle złożone i niezbędne reformy i zmiany. A co za tym idzie, kraj, którego oczekuje się dziś w Unii Europejskiej. I nie są to już tylko słowa – oficjalne decyzje, oficjalne dokumenty. I ten proces na pewno będzie miał logiczny wniosek – pełne członkostwo w silnej Europie. Silny. Z Lizbony do Ługańska.
I to jest naprawdę historyczne zwycięstwo. A takich dyplomatycznych zwycięstw było w tym roku wiele. I nie wszystkie były dla nas łatwe. Ukraińska Formuła Pokojowa, którą poparło już 80 państw. Gwarancje bezpieczeństwa dla Ukrainy, do których dołączyło już trzy tuziny państw. „Korytarz zbożowy”, o którym powiedziano nam: „Nigdy nie obejdziecie się bez Rosji”. Byliśmy blokowani, szantażowani, ale znaleźliśmy wyjście. I znaleźliśmy go, a nasz korytarz działa, a dziś przeszło przez niego prawie 13 milionów ton ukraińskiego zboża. W tym roku Ukraińcy udowodnili, że jesteśmy silniejsi niż kłamstwa, jesteśmy silniejsi niż PsyOp. Silniejsze niż rozpacz, niezgoda, rozpacz. Utrzymanie międzynarodowego wsparcia dla Ukrainy. Pomnażanie go. Otwarcie nowych kierunków, nowych perspektyw dla Ukrainy. Tylko w tym roku odbyliśmy 120 spotkań na szczeblu kierowniczym, które przyniosły nam 156 pakietów wsparcia obronnego. Udowadniając po raz kolejny, że Ukraińcy są silniejsi od wszelkich intryg, za wszelkie próby osłabienia światowej solidarności, podważenia koalicji naszych sojuszników. Zamiast tego urósł. Koalicja Patriotów, Koalicja Powietrzna, Koalicja Czołgów.
Osobno chcę podziękować każdemu krajowi, który przyłączył się do koalicji, za powrót ukraińskich dzieci, które zostały uprowadzone przez Rosję. Dziękuję wszystkim naszym partnerom za to, że w tym roku mamy już Patrioty, Irisy, HIMARS, Nasamy, Goki, Abramsy, Leopardy i wiele innych. I nasi piloci już opanowują F-16 i na pewno zobaczymy je na naszym niebie. Aby nasi wrogowie z pewnością zobaczyli, jaka jest nasza prawdziwa wściekłość.
A w przyszłym roku wróg odczuje wściekłość krajowej produkcji. Nasza broń, nasz sprzęt, artyleria, nasze pociski, nasze drony, morskie „pozdrowienia” dla wroga i co najmniej milion ukraińskich FPV. Wszystko, co hojnie potraktujemy. Na lądzie, w powietrzu i oczywiście na morzu. Nad naszym Morzem Czarnym. A w tym roku wróg poczuł się jak nigdy dotąd: nie ma dla niego miejsca. A nasze działania na Morzu Czarnym stały się czarną kartą w historii rosyjskiej floty.
Mogą to oficjalnie „potwierdzić” ich duże okręty desantowe, korwety rakietowe i patrolowe na dnie morza. A nasza Wyspa Węży jest teraz bez węży i trójkolorowych.
Drodzy Ukraińcy, Ukrainki!
W ciągu tego roku Ukraina przezwyciężyła 6 000 alarmów. Prawie każdej nocy budziły ją syreny, schodziła do schronu, chroniąc swoje dzieci przed wrogimi rakietami i dronami. Zarówno każdej nocy, jak i każdego dnia nasze siły obrony powietrznej pracowały, bohatersko chroniąc niebo nad Ukrainą. Tak, żebyśmy mogli usłyszeć koniec 6 tysięcy razy. I idź w górę 6 tysięcy razy. Idź na górę. Spojrzeć w niebo i w ten sposób udowodnić raz jeszcze: Ukraińcy są silniejsi niż terror.
I bez względu na to, ile rakiet wystrzeli wróg, bez względu na to, ile będzie ataków i ataków – podłych, bezwzględnych, zmasowanych – w celu złamania nas, Ukraińców, zastraszenia, powalenia Ukrainy, zepchnięcia nas do podziemia, i tak powstaniemy. Bo ten, kto sprowadza piekło na naszą ziemię, pewnego dnia zobaczy je ze swojego własnego okna.
676 dni temu złożyłem podanie z tego urzędu, z mojego miejsca pracy.
W tym czasie za moimi plecami był rysunek – pejzaż z pejzażami ziemi ukraińskiej. Dziś mam za sobą szewrony naszych żołnierzy. I każdy z nich mówi o naszej ziemi, o naszym niebie, o całej naszej Ukrainie, o naszych ludziach, o tym, co możemy, i o tym, co możemy. O wszystkich, którzy odeszli. I o wszystkich tych, którzy walczą. I o tych wszystkich, którzy będą żyć na tej ziemi. I będzie dumny z tego, że Ukrainiec. Bo cały świat będzie wiedział, że Ukraińcy są silniejsi!
Życzę wszystkim, którzy już znaleźli się w naszej wspólnej sprawie, aby zawsze byli tacy, którzy w życiu pomogą, a nie pomogą. Życzę wszystkim, którzy jeszcze się wahają, aby w przyszłym roku dokonać odważnego wyboru – bronić swojego, własnego kraju, pracować dla niego, pomagać, odnaleźć się we własnym państwie, bo to jedyne miejsce na ziemi, gdzie wszyscy możemy powiedzieć o sobie: jesteśmy u siebie.
I tak jak 31 grudnia ubiegłego roku, tak i dziś mówimy: „Nie wiemy dokładnie, co przyniesie nam nowy rok”. Ale w tym roku możemy dodać: „Cokolwiek to przyniesie, będziemy silniejsi”. A teraz chcę powiedzieć słowa, które przed wojną uważano za banalne, ale w czasie wojny bezcenne.
Życzę Wam, Waszym rodzinom, bliskim, wszystkim Bliskim ciepła i zdrowia.
Do tych, którzy mają drogie serce, niech żyją długo. Tym, którzy zginęli, niech pozostaną w swoich sercach.
Czas dla najbliższych. Jak najwięcej czasu.
Dla dzieci jest to spełnienie Twoich pragnień.
Dla wszystkich ludzi – ludzkie szczęście.
I zwycięstwo i pokój naszej Ukrainie.
Szczęśliwego Nowego Roku dla Was, Ukraińcy!
Szczęśliwego Nowego Roku, Ukraino!
Chwała Ukrainie!
