Rosja to imperium zbudowane na mitach. Jednym z nich jest mit o dużej i niezwyciężonej Flocie Czarnomorskiej, która w najwyższym stopniu kontroluje Morze Czarne i uosabia rosyjską potęgę militarną. Rzeczywistość okazała się odmienna od wyrafinowanej rosyjskiej propagandy. Ukraina, państwo, które w rzeczywistości nie ma własnej floty, zdołała zadać serię bolesnych ciosów okrętom i infrastrukturze wroga. Rosyjska Flota Czarnomorska, która niedawno zagroziła przeprowadzeniem operacji desantowej w Odessie i całkowitym zablokowaniem ukraińskiego wybrzeża, teraz ukrywa się z dala od ukraińskiego wybrzeża i boi się ponownie wyjść poza swoje bazy.
Ukraińska kontrofensywa lądowa nie przyniosła jeszcze wymiernych rezultatów z wielu obiektywnych powodów. Rosjanie mieli mnóstwo czasu na zbudowanie potężnych linii obronnych i zaminowanie ogromnych obszarów. Ponadto, inaczej niż w 2022 r., nie było czynnika zaskoczenia po stronie Sił Zbrojnych Ukrainy. Niestety, operacje ofensywne Ukrainy w kierunku Morza Azowskiego były zbyt oczywiste dla wroga. Nie powtórzyła się operacja ofensywna w Charkowie. A ukraińskie władze, szczerze mówiąc, poszły za daleko, zapowiadając kontrofensywę przez kilka miesięcy z rzędu. Zawsze trudno jest posuwać się naprzód w warunkach, w których wróg zna główny kierunek twojego uderzenia i zdołał się przygotować. I nie zawsze jest to dobry pomysł pod względem strategii wojskowej. Jednak zupełnie inna sytuacja rozwija się dla Ukrainy w obszarze morskim. Rok 2023 przejdzie do historii jako rok militarnej klęski rosyjskiej Floty Czarnomorskiej przez kraj, który nie ma własnych pełnoprawnych sił morskich.
Od samego początku wojny na pełną skalę Rosja aktywnie angażuje swoją Flotę Czarnomorską przeciwko Ukrainie. Wydawało się, że agresor nie powinien mieć problemów na tym teatrze wojny. Rosja miała całkowitą przewagę w liczbie i mocy okrętów. Ponadto w 2014 roku udało mu się przejąć wiele ukraińskich statków w Sewastopolu podczas aneksji Krymu. Flocie Czarnomorskiej sprzeciwiało się tylko kilka ukraińskich łodzi patrolowych i artyleryjskich. Jednak wtedy stało się coś, czego nikt się nie spodziewał.
Pierwszy poważny cios w fetysz rosyjskiej propagandy został zadany w kwietniu 2022 roku. Następnie w wyniku uderzenia ukraińskich rakiet „Neptun”, zatonął okręt flagowy Floty Czarnomorskiej Federacji Rosyjskiej, krążownik rakietowy „Moskwa”. Wśród głównych strat rosyjskiej floty w pierwszym roku inwazji są duży okręt desantowy Saratów i statek ratowniczy Wasilij Bekh. Potem Rosjanie nie odważyli się już zbliżyć do ukraińskiego wybrzeża ani marzyć o operacji desantowej. Ale zaangażowali flotę w swoją ulubioną taktykę wojenną – terrorystyczne ataki rakietowe na ukraińską infrastrukturę.
Po kolejnym ukraińskim ataku na Most Krymski 17 lipca Rosja ogłosiła wycofanie się z tzw. „porozumienia zbożowego”. Flota Czarnomorska agresora otrzymała zadanie pozamilitarne: zablokować ukraińskie porty i zakłócić eksport zboża. Ponadto rosyjskie dowództwo wojskowe ogłosiło, że za cel wojskowy uzna wszystkie statki cywilne pod jakąkolwiek banderą zmierzające do ukraińskich portów. Rosyjscy okupanci rozpoczęli serię ataków rakietowych i atakowali infrastrukturę portową Ukrainy za pomocą dronów. Wydaje się jednak, że Rosji udało się ponieść porażkę nowej misji – wojny z ukraińskim zbożem.
Śmiertelny i szokujący wpływ na Flotę Czarnomorską agresora wywarła najnowsza ukraińska broń. W nocy 4 sierpnia ukraińskie drony morskie zaatakowały bazę rosyjskiej floty w Noworosyjsku i poważnie uszkodziły duży okręt desantowy Olenegorsky Gornyak. Następnie nastąpiła seria połączonych ataków na system obrony powietrznej okupantów na Krymie. W nocy 13 września atak rakietowy na stocznię w Sewastopolu faktycznie zniszczył rosyjski duży okręt desantowy „Mińsk” i okręt podwodny „Rostów nad Donem”. Symbolicznym rezultatem odtajnienia Floty Czarnomorskiej był potężny atak rakietowy na jej siedzibę w Sewastopolu 22 września. W sumie od 24 lutego 2022 r. zatonęło lub zostało poważnie uszkodzonych ponad 10 statków agresora i jeden okręt podwodny. Poważne ciosy zadano także portowi wroga i infrastrukturze remontu statków. Niesamowite wyniki, biorąc pod uwagę równowagę sił na morzu.
Jak dotąd rosyjskie groźby przerwania korytarza zbożowego i zorganizowania całkowitej blokady handlowej Ukrainy zawiodły. Trzy ukraińskie porty wznowiły pracę. A statki z ukraińskim zbożem już opuściły Ukrainę. Rosyjska Flota Czarnomorska nie odważyła się temu zapobiec, ponieważ ukryła się przed ukraińskimi wybrzeżami. Większość rosyjskich okrętów została przeniesiona do Noworosyjska, pozostawiając Sewastopol. Rosja zgodziła się również na budowę nowej bazy dla floty w mieście Oczamcza, które znajduje się aż do Abchazji. Dlatego Ukrainie udało się przełamać rosyjską blokadę morską nie poprzez negocjacje w Stamba) W zakresie dozwolonym przez postanowienia niniejszej Konwencji Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zapewni, aby Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych Zmieniły się zasady gry na Morzu Czarnym. I ta zmiana wyraźnie nie jest na korzyść Rosji.
W 2022 roku Ukrainie udało się narzucić swoją taktykę wrogowi w wojnie lądowej i odniosła szereg zwycięstw. W 2023 roku coś podobnego wydarzyło się w konfrontacji na Morzu Czarnym. Choć Rosja ma ogromną przewagę w siłach powietrznych, morskich i lądowych, korzystne położenie bazy morskiej w Sewastopolu, musiała przede wszystkim reagować na działania strony ukraińskiej. Scenariusz konfrontacji na Morzu Czarnym rozwijał się zgodnie z planami naszego dowództwa, a nie odwrotnie. Oczywiście nie oznacza to, że Rosja straciła możliwość uderzenia w Ukrainę swoimi okrętami. Ale teraz te możliwości są dla niej poważnie skomplikowane.
To Ukraina wykazała się innowacyjnym podejściem do walki o kontrolę nad Morzem Czarnym. Nie mając dużych jednostek pływających, polegał na łącznym wykorzystaniu dronów, pocisków manewrujących, dronów morskich i łodzi bezzałogowych. I to zadziałało. Ukraińskie podwodne drony są również na końcowym etapie rozwoju, zdolne do uderzania w statki nawodne, mosty i fortyfikacje przybrzeżne. Jeśli środki te zostaną uruchomione, jeszcze bardziej skomplikuje to sytuację Floty Czarnomorskiej Federacji Rosyjskiej i może spowodować nieodwracalne zniszczenie mostu krymskiego.
Przymusowe przemieszczenie znacznej części okrętów agresora do Noworosyjska oznacza, że jego możliwości kontrolowania Morza Czarnego stają się zbyt ograniczone. Fizycznie Rosja nadal ma dużą liczbę statków. Ale w rzeczywistości nie jest mistrzem w tym teatrze działań. A Zatoka Noworosyjska jest mniej wygodna i nie będzie w stanie całkowicie zastąpić infrastruktury agresora w Sewastopolu z jego stoczniami, magazynami i innymi obiektami niezbędnymi dla floty.
Sukcesy Ukrainy w walce z rosyjską flotą mogą mieć strategiczne znaczenie. Jeśli Ukrainie uda się zamknąć rosyjskie okręty w swoich zatokach i przeprowadzić serię nowych skutecznych uderzeń na infrastrukturę portową i okręty agresora, znacznie skomplikuje to zaopatrzenie Krymu. A w przypadku całkowitego zniszczenia krymskiego mostu agresorowi będzie zbyt trudno zapewnić wszystko, co niezbędne dla półwyspu i stacjonujących tam wojsk. Może jednak działać w pełnym zakresie, jeśli Ukraina Odnieść sukces przełamać korytarz lądowy na Krym i przebić się do Morza Azowskiego.
