Ciepłe przyjacielskie spotkanie dwóch światowych dyktatorów – Putina z Rosji i Kim Dzong Una z Korei Północnej – świadczyło o ideologicznej i ideologicznej bliskości obu reżimów. Chociaż Rosja i Korea Północna bardzo różnią się wielkością, historią, geografią i składem etnicznym, łączy ich wspólna nienawiść do „zachodniego imperializmu”, pogarda dla prawa międzynarodowego i szczere przywiązanie do autorytarnych metod rządzenia.
Wizyta i program pobytu północnokoreańskiego przywódcy komunistycznego w Rosji, choć dotyczyły dyskusji o wojskowych i innych aspektach tajnej współpracy Moskwy z Pjongjangiem, były trochę zabawne i nietypowe. Dyktator KRLD przybył do Rosji w pociągu pancernym. Gorliwy orszak Kim Dzong Una i jego królewska postawa bardzo przypominały maniery przywódców z niektórych krajów tropikalnych. Ale w przeciwieństwie do nich Kim Dzong Un ma czerwony przycisk, który wystrzeliwuje pociski nuklearne.
Po rozpoczęciu wojny na pełną skalę przeciwko Ukrainie Putin nie może pochwalić się częstymi wizytami znamienitych gości. Był czas, kiedy samozwańczy prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenko odwiedzał go prawie co miesiąc. Chiński przywódca Xi Jinping i prezydent Turcji Recep Tayyip Erdogan również odwiedzili Rosję. Kremlowskiego dyktatora odwiedzili także przywódcy kilku krajów afrykańskich. Ale żaden z zagranicznych gości nie odważył się otwarcie publicznie poprzeć rosyjskiej agresji w Ukrainę, tak jak zrobił to Kim Dzong Un. Wręcz przeciwnie, większość unikała jakichkolwiek definicji działań wojskowych Moskwy i ograniczała się do ogólnych sformułowań. Nawet Łukaszenko zdołał uciec się do słownych piruetów i wyglądał bardziej jak błazen, kiedy opowiadał historie o tym, gdzie i gdzie Ukraina miała zaatakować Białoruś. Ale przywódca Korei Północnej był dość poważny i jednoznaczny, kiedy wyraził swoje wyraźne poparcie dla rosyjskiej agresji.
Podczas spotkania z Putinem we Władywostoku komunistyczny dyktator wyraził przekonanie, że rosyjska armia okupacyjna i rosyjskie państwo agresora wygrają „wojnę ze złem”. Przez „zło” towarzysz Kim rozumiał Zachód, którego nienawidził.
„Rosyjska armia i naród z pewnością odniosą wielkie zwycięstwo w świętej walce o ukaranie wielkiego zła, które rości sobie prawo do hegemonii i ma ekspansjonistyczne iluzje” – powiedział Kim. I wzniósł toast za zdrowie „towarzysza Putina” i za zwycięstwo „wielkiej Rosji”.
Również przywódca KRLD rozpadł się w prymitywnych komplementach dla władcy Kremla. Tak więc Kim powiedział, że gdy tylko postawił stopę na rosyjskiej ziemi, natychmiast „stał się bezpośrednim świadkiem znaczących osiągnięć narodu rosyjskiego w budowaniu silnej, nowoczesnej Rosji pod przywództwem towarzysza Putina”. Kim Dzong Un nazwał rosyjską armię, która prowadzi imperialistyczną wojnę agresji, „bohaterską”, która „z pewnością zademonstruje bezcenne cnoty honoru” w tak zwanej „specjalnej operacji wojskowej”. Ponadto, według Kim Dzong Una, Rosja „powstała, aby chronić swoją suwerenność i bezpieczeństwo”. Dlaczego Rosja przejmuje terytoria innych suwerennych państw i niszczy inne narody, oczywiście wcale nie przeszkadzało przywódcy Korei Północnej. Chociaż takie rzeczy w zasadzie mogą niepokoić dyktatora, który jest spokojnie i naturalnie zdolny do niszczenia i trzymania własnego narodu w niewoli, głosząc iluzoryczne idee?
Kim Jong nie zapomniał przypomnieć, że naprawdę chce rozwijać stosunki z Federacją Rosyjską i popiera wszystkie decyzje Putina: „Mam nadzieję, że zawsze będziemy razem w walce z imperializmem”. Według jego słów, dla KRLD „priorytetem są stosunki z Federacją Rosyjską”. Takie zwroty są zawoalowaną wskazówką, że reżim północnokoreański spodziewa się otrzymać cenne prezenty wojskowe od Moskwy w zamian za koreańskie pociski i amunicję wysyłane do zabijania Ukraińców. W końcu państwa zbójeckie i ich przywódcy odnaleźli się nawzajem.
Nie wiadomo dokładnie, co Moskwa i Pjongjang uzgodniły. I co dokładnie KRLD otrzyma w zamian za dostawę amunicji do prowadzenia agresywnej wojny przeciwko Ukrainie. Nie podpisano żadnych oficjalnych dokumentów. Mówi się, że Kim Dzong Un bardzo chciałby nowej technologii rakietowej i możliwości wystrzeliwania satelitów w kosmos. Jeśli Rosja pomoże dyktatorowi je zdobyć, najprawdopodobniej zrobi to nielegalnie. W końcu reżim KRLD jest objęty poważnymi sankcjami międzynarodowymi.
Wiadomo jednak dokładnie, jakie dziwne prezenty Kim Dzong Un osobiście otrzymał podczas wizyty w Rosji. Przywódca Korei Północnej otrzymał kapelusz z nausznikami, obraz, sześć dronów kamikaze, kamizelkę kuloodporną i zestaw ubrań, które sprawiają, że ciało jest niewidoczne z kamery termowizyjnej. Ponadto polityk zorganizował program rozrywkowy i został przywieziony do baletu „Śpiąca królewna”. Jednak przede wszystkim Kim Dzong Unowi podobał się występ morsa Misha w oceanarium we Władywostoku, który wysyłał powietrzne pocałunki dyktatorowi. Pod koniec wizyty państwowej wielki czarny off-roadPółnocnokoreański gość wjechał prosto do pociągu pancernego. A Kim Dzong Un opuścił terytorium państwa agresora, udając się w jego posiadanie.
Wrześniowe spotkanie Putina z Kim Dzong Unem sformalizowało milczący sojusz i współpracę między dwoma brutalnymi reżimami, które istnieją od dawna. Z pewnością będzie to nowe problemy dla Zachodu i dla Ukrainy. Nie powinniśmy jednak zapominać, że dzisiejsza KRLD z bronią jądrową i międzykontynentalnymi rakietami balistycznymi, podobnie jak współczesna Rosja, jest w dużej mierze wynikiem niezdecydowania Zachodu, który kiedyś nie widział niebezpiecznego potencjału tych formacji.
W rzeczywistości Zachód miał wszelkie możliwości, aby działać bardziej zdecydowanie i na zawsze pogrzebać program nuklearny i rakietowy KRLD, który zaczął być wdrażany w latach 90. Chociaż Pjongjang konsekwentnie wygłaszał absolutnie agresywne oświadczenia i jawne groźby wobec Stanów Zjednoczonych, reakcja Waszyngtonu na rozwój programu nuklearnego i rakietowego Korei Północnej była niespójna i zbyt miękka. W tym czasie Ameryka polegała na sankcjach i międzynarodowej presji. Odbyło się wiele rund nierozstrzygniętych negocjacji. Komunistyczny reżim Korei Północnej udawał, że jest gotów zrezygnować z rozwoju broni atomowej. Ale za każdym razem zapominał o swoich obietnicach pod naciąganym pretekstem i szedł do celu. Wreszcie w 2006 roku nuklearna KRLD stała się rzeczywistością. Pod koniec 2010 roku Korea Północna miała rakiety zdolne dosięgnąć Stanów Zjednoczonych. Amerykańska odpowiedź była niczym. Rozmowy Donalda Trumpa z Kim Dzong Unem przypominały PR-owy show i zakończyły się niczym. Denuklearyzacja Półwyspu Koreańskiego nie nastąpiła. Teraz Korea Północna naprawdę chce stać się potęgą kosmiczną. Oczywiście interesuje się przestrzenią przede wszystkim do celów wojskowych, a nie do pokojowych badań w imię rozwoju ludzkiej cywilizacji.
Gdyby Waszyngton działał przeciwko KRLD tak, jak Izrael działa przeciwko Iranowi, być może bomba atomowa nigdy nie pojawiłaby się w KRLD. Chiny w latach 90., a nawet w 2000 roku miały znacznie mniejszą siłę militarną. Jest bardzo wątpliwe, czy Pekin odważyłby się zrobić cokolwiek przeciwko Stanom Zjednoczonym, gdyby ten rozpoczął atak wojskowy na KRLD i pogrzebał swoje ambicje nuklearne wraz z programem rakietowym. Ale postanowili ograniczyć dyktaturę sankcjami gospodarczymi. Wynik tego jest znany. Autorytarni wrogowie Zachodu jednoczą się, podnoszą stawkę i grożą „zniszczeniem światowego imperializmu”.
Dyktatury takie jak Rosja i Korea Północna często mają przewagę, ponieważ ich działania nie są ograniczone wahaniami, moralnością lub odpowiedzialnością wobec społeczeństwa. Do porozumienia w sprawie współpracy czy dostaw broni wystarczy im spotkanie obu przywódców, a Zachód może latami dyskutować, co dalej i jaką broń dostarczyć w Ukrainę. Sojusz Putina z Kimem po raz kolejny potwierdził iluzję nadziei części elit politycznych Europy i Ameryki na możliwość oderwania Rosji od obozu antyzachodniego. Dyktatorzy i dyktatury zawsze przyciągają się nawzajem.
