Rosja nie może zbudować i uruchomić superpotężnego lodołamacza o napędzie jądrowym „Rosja”, ponieważ niezbędne unikalne części do niego zostały wykonane tylko w Ukrainie. Jednak wraz z początkiem wojny na dużą skalę armia rosyjska zbombardowała fabrykę Energomashspetsstal w Kramatorsku i była głównym dostawcą komponentów do lodołamacza.
Jak pisze Rosjanin „Kommiersant„, statek miał zostać przekazany i zwodowany w grudniu 2027 roku, ale teraz wszystkie terminy zostały przerwane. Zamiast tego, według rozmówców publikacji, teraz mówimy o wzroście kosztów kontraktu państwowego na budowę lodołamacza o 40-60% z początkowej kwoty 127,6 miliarda
Statek jest budowany w stoczni Zvezda, której operatorem jest konsorcjum pod przewodnictwem Rosniefti. Rosnieft’ tłumaczy konieczność zwiększenia kosztów i odroczenia prac zakłóceniem dostaw dużych części nadwozia – zęba lodowego, wsporników piór sterowych i zewnętrznych wsporników śmigła, które w 2022 roku miały być produkowane przez ukraińskie zakłady Energomashspetsstal w Kramatorsku.
Rosyjscy okupanci wielokrotnie ostrzeliwali to przedsiębiorstwo, należące do rosyjskiego Atomenergomaszu, który jest częścią korporacji Rosatom.
Firma wskazała również, że koszt kontraktów na dostawę elektrowni jądrowej (NPP) dla lodołamacza „Rosja” może wzrosnąć z powodu rosnących cen materiałów i komponentów.
Według rozmówców publikacji istnieje już opóźnienie w pracy ze strony samej stoczni: brakuje pracowników do wykonywania prac kadłubowych i spawalniczych na lodołamaczu. Do połowy marca, zamiast 15% wszystkich zaplanowanych prac, ukończono tylko 5%.
Prezydent Rosji Władimir Putin został już poinformowany o odroczeniu dostawy lodołamacza, a także o przyczynach awarii.
Kontrakt państwowy o wartości 127, 6 mld na budowę głównego lodołamacza jądrowego „Rosja” został zawarty w kwietniu 2020 r., Jego klientem jest Atomflot, termin zakończenia to grudzień 2027 r. Lodołamacz o mocy 120 MW powinien zapewnić całoroczne prowadzenie statków Północną Drogą Morską z prędkością handlową 10-12 węzłów w celu eksportu węglowodorów na rynki zagraniczne.