Brytyjscy analitycy analizowali działania rosyjskich służb specjalnych w celu realizacji planów Kremla dotyczących okupacji całej Ukrainy. Jest to określone w Sprawozdanie Royal United Services Institute.
Brytyjski Think Tank Obronny twierdzi, że po inwazji w Ukrainę na pełną skalę rosyjskie służby bezpieczeństwa i wywiadu osiągnęły znacznie większy sukces niż armia. Istnieją jednak również zasadnicze niedociągnięcia w pracy służb specjalnych, które w znacznym stopniu przyczyniły się do fiaska planów rosyjskiej inwazji w Ukrainę.
Analitycy uważają, że jednym z tych niedociągnięć jest chęć zadowolenia Putina w każdy możliwy sposób. Jednym z głównych mechanizmów operacji inwazyjnej rosyjscy wojskowi uznali wewnętrzną destabilizację i dezorganizację Ukrainy, która miała wyłączyć system dowodzenia i dowodzenia wojskowego, podważyć zaufanie społeczne do instytucji państwowych, zmniejszyć stabilność kraju i zminimalizować pomoc dla Ukrainy ze strony partnerów międzynarodowych.
W tych warunkach Moskwa nie liczyła na poważny opór, o czym świadczą niepowodzenia logistyczne na pierwszym etapie wojny. Niewielka grupa planistów liczyła na powtórzenie sukcesu operacji krymskiej z 2014 roku, która również nie miała sensu z wojskowego punktu widzenia i została zaplanowana ze względu na brak oporu militarnego ze strony Ukrainy.
Według RUSI FSB była głęboko zaangażowana w planowanie inwazji, której prawdopodobnie powierzono zadanie przygotowania planów okupacji Ukrainy w lipcu 2021 roku. Wymagało to przygotowania rozległych agentów FSB, więc jesienią 2021 r. rosyjscy agenci w Ukrainie zaczęli wyjeżdżać na krótkoterminowe wakacje do kurortów Turcji, Cypru i Egiptu, gdzie spotkali się ze swoimi opiekunami.
Autorzy raportu zwracają dużą uwagę na metody pracy rosyjskich służb specjalnych, podkreślając, że wolą minimalizować pracę agentów z Rosji, zamiast rekrutować agentów na miejscu, którzy zarządzają własnymi sieciami. W przypadku Ukrainy rolę tę odgrywało kilku wysokich rangą urzędników i polityków, którzy od dziesięcioleci mieli powiązania z rosyjskimi służbami specjalnymi.
Autorzy zwracają też uwagę na znaczenie RKP jako jedynego organu wspierającego zaangażowanych ideologicznie agentów rosyjskich wpływów. Ponieważ relacje między państwem a instytucjami religijnymi są dość delikatną kwestią, nawet po inwazji ukraińskiej władze nie były w stanie natychmiast ograniczyć pracy tych części rosyjskiego aparatu wsparcia.
Rosyjscy agenci mieli też prowokować protesty na pełną skalę. Autorzy raportu zauważają, że wysocy rangą funkcjonariusze rosyjskiego wywiadu zalecili odłożenie inwazji do lata 2022 roku – ich zdaniem warunki niezbędne do szybkiego zwycięstwa na początku roku jeszcze się nie rozwinęły. Moskwa zdecydowała się jednak działać, ponieważ Kreml uważał, że „rozumie ukraińską politykę”.
Autorzy raportu uznają pospieszną i nie do końca przygotowaną inwazję za dowód na to, że rosyjscy agenci wyolbrzymili stopień swoich wpływów, a same służby specjalne otrzymały rozkaz promowania okupacji w odpowiednim czasie, a nie oceny jej żywotności. Autorzy uważają tę instytucjonalną kulturę egzekucji za jedną z przyczyn fiaska pierwotnych planów inwazji w Ukrainę.
