Stany Zjednoczone dostarczyły Ukrainie pociski przeciwradiolokacyjne HARM. Aby z nich skorzystać, Ukraina zmodernizowała myśliwce MiG- powiedział rzecznik Pentagonu na briefingu dla amerykańskich dziennikarzy. Jednocześnie Stany Zjednoczone nie ogłosiły jeszcze oficjalnie dostarczenia takich pocisków w Ukrainę.
„Dostarczamy dodatkowe szybkie pociski przeciwradarowe. Są to rakiety HARM. Ukraina z powodzeniem wykorzystuje te pociski. Udało im się zintegrować je z ukraińskimi samolotami, a to pozwala Ukrainie na poszukiwanie i niszczenie rosyjskich radarów, więc dostarczymy dodatkowe pociski HARM. Powiedziany przedstawiciel Departamentu Obrony USA, komentując najnowszy pakiet pomocy wojskowej dla Ukrainy, przyznany 19 sierpnia.
Dodał, że to druga transza takich pocisków, choć dziennikarze, którzy uczestniczyli w briefingu zwrócili uwagę na fakt, że do tej pory Stany Zjednoczone nie ogłosiły przekazania takich pocisków Ukrainie. Na to rzecznik Pentagonu odpowiedział: „Kiedy po raz pierwszy ogłosiliśmy pierwszą dostawę pocisków HARM, nie było żadnych szczegółów w ogłoszeniu. Opisaliśmy, że dajemy możliwość przeciwdziałania radarom. Ale rozmawialiśmy o tym publicznie. Naprawdę chcemy być ostrożni w tym, jak mówimy publicznie o możliwościach, które dadzą Ukrainie znaczącą asymetryczną i nieoczekiwaną przewagę.
Jednocześnie odmówił podania liczby pocisków HARM dostarczonych Ukrainie.
Również na tym briefingu przedstawiciel Pentagonu został zapytany, czy Stany Zjednoczone planują dostarczyć Ukrainie myśliwce. Na to odpowiedział, że Stany Zjednoczone rozważają potrzeby Sił Zbrojnych we wszystkich sferach na dziś i na przyszłość.
„Teraz skupiliśmy się na możliwościach, które możemy im szybko zapewnić i które mogą wykorzystać w obecnej walce na wschodzie i południu Ukrainy” – dodał rzecznik Pentagonu, dodając, że Stany Zjednoczone zakupiły również tysiące części zamiennych na całym świecie do naprawy myśliwców MiG, które są w służbie Ukrainy.
AGM-88 HARM (High-speed Anti-Radar Missile) to szybki pocisk przeciwradiolokacyjny przyjęty w Stanach Zjednoczonych w 1983 roku. Maksymalny zasięg startowy wynosi 150 kilometrów, minimalny to 25.
Pociski te mają pasywną głowicę radaru naprowadzającego i są kierowane do stacji radarowych. Są one przeznaczone dla samolotów amerykańskich i niektórych europejskich. Do tej pory nie było oficjalnej informacji, że pociski te zostały zainstalowane na radzieckich myśliwcach.
Pogłoski, że Siły Zbrojne Ukrainy mają takie pociski pojawiły się po opublikowaniu w sieciach społecznościowych jego pozostałości w pobliżu jednego z rosyjskich systemów obrony powietrznej.
