Od ponad miesiąca światowe media i eksperci spierają się o to, kim jest Wołodymyr Zełenski i jaki jest powód jego sukcesu? Współczesnemu światu bardzo trudno jest wyjaśnić to zjawisko, ponieważ zapomniał o takich pojęciach, jak szczerość i prawdziwość intencji w polityce. Politycy, klany biznesowe, dynastie rodzinne, pracownicy mediów i analitycy polityczni tak długo przekonywali ludzkość, że polityka to brudny biznes, że dosłownie „oczyścili” ten obszar z uczciwych i przyzwoitych ludzi. Przynajmniej uczynił ich przegranymi i zmarginalizowanymi. Bez przesady, praktykując niesławne Realpolitik (prawdziwa polityka), kiedy podejmowane są ważne decyzje, niezależnie od ideałów oraz zasad moralnych i etycznych, ale ze względu na konkretne korzyści, uczyniła politykę międzynarodową nieuczciwą i cyniczną. Postaw świat na skraju katastrofy. Nie ma znaczenia, co ją spowodowało – groźba trzeciej wojny światowej czy dominacja autorytarnych reżimów na świecie.
Wydaje się, że „prawdziwa polityka” dała pewien rodzaj pobłażliwości dla niemoralnych i cynicznych zachowań państwom, politykom i instytucjom międzynarodowym. Wykastrował treści w większości instytucji międzynarodowych, zarówno bezpieczeństwa, jak i humanitarnych. Dla wielu czołowych krajów świata korzyści gospodarcze ze współpracy z autorytarnym reżimem Putina okazały się ważniejsze niż życie ludzi w Gruzji, Mołdawii, a zwłaszcza na Ukrainie, przeciwko której Rosja rozpętała krwawą wojnę na pełną skalę. Wychowani na zasadach „realnej polityki” zachodni mężowie stanu, jakby somnabulous, w ciągu ostatnich ośmiu lat wojny obliczali straty z nałożenia na agresora po prostu śmiesznych sankcji. Wojna w Europie trwała nadal, a lista międzynarodowych inwestycji w rosyjską gospodarkę imponująco rosła. Oczywiście, pod słownym hałasem krytykującym agresywną politykę Putina, kraje zachodnie, ich giganci przemysłowi, banki i sieci handlowe nie przestali pompować pieniędzy w potencjalnego podżegacza do trzeciej wojny światowej. To jest niemoralność tak zwanej prawdziwej polityki.
Poza tym Rosja bezwstydnie skorumpowała nie tylko zachodnich polityków i mężów stanu, ale także rozdętą machinę biurokratyczną organizacji międzynarodowych. Co nie tylko pozbawiło ich własnej istoty, ale także zmieniło ich w szkodliwych naśladowców tego, czego nie ma w naturze. Niestety, wielu ludzi wciąż ma nadzieję dla ONZ, która tak naprawdę nic więcej nie znaczy i która istnieje od dziesięcioleci jako symulakr, która tylko to robi, która imituje gwałtowną działalność i pożera gigantyczne zasoby.
Podobnie jak UNICEF ze swoimi rozdętymi stanami, po których niewiele pozostaje dla dzieci znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Gdzie jest ich głos, gdy wróg stracił już ponad 140 dzieci na Ukrainie? Kiedy w otaczającym ukraińskim mieście dzieci umierają z odwodnienia i głodu? Kiedy setki tysięcy dzieci straumatyzowanych wojną, wraz z matkami, są zmuszone do ucieczki ze świata oczami? Wcześniej nie były one zbyt skuteczne w zwalczaniu wykorzystywania pracy dzieci i wykorzystywania dzieci. Zamiast domagać się od wiodących krajów świata ograniczenia handlu z krajami, w których popełniana jest przemoc wobec dzieci, udało im się z kojącymi napisami, że praca dzieci nie jest wykorzystywana w procesie wytwarzania konkretnego produktu. Zgadzam się, rodzaj zgniłej „wymówki”, aby uspokoić sumienie zachodniego człowieka na ulicy. To kolejna instytucja, która wydaje więcej darowizn na swoją działalność niż na same dzieci. Dlatego opinia jest niepokojąca, czy środki przekazane przez znane osobistości kultury, sztuki i sportu trafią pod adres? Czy nie osiedlą się w słynnych międzynarodowych synekurach?
Warto też zapytać, dokąd poszło UNESCO w czasie, gdy wróg bezlitośnie ostrzeliwuje zabytki historyczne i kulturalne Czernihowa i Charkowa? Kiedy rakiety spadają na Kijów i Lwów. Wydaje się, że nadal naśladuje wielką troskę o zabytki za duże pieniądze.
Jeszcze większe były straty wizerunkowe Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża. Który podstępnie grał razem z rosyjskimi okupantami i brał udział w przymusowym wydaleniu obywateli Ukrainy z Mariupola, otwierając własny obóz w Rostowie nad Donem. Jak widać, prawie wszystkie te struktury międzynarodowe pokazały swoją fałszywą istotę podczas wojny Rosji z Ukrainą. A to oznacza, że na świat czekają wielkie zmiany. Potrzeba stworzenia nowych wysokiej jakości organizacji międzynarodowych, które faktycznie wykonają zadeklarowane zadania, a nie „opanują” solidne fundusze, naśladując energiczną działalność.
I o fenomenie Zełenskiego. Prezydent Ukrainy ma odwagę nie tylko pozostać ze swoim narodem, poprowadzić go w walce z rosyjskim okupantem, ale dać bezpośredni sygnał światu zachodniemu, co należy zrobić, aby zachować wartości demokratyczne i chronić je przed autorytaryzmem. Pozbądź się zwodniczej dwuznaczności współczesnych elit politycznych. Jak osiągnąć stan, w którym nacisk kładziony jest na życie konkretnych ludzi, ich dobre samopoczucie, a nie korzyści z potężnych państw, corporacje, politycy. Kiedy najważniejsze jest zakończenie wojny, przezwyciężenie głodu, zapobieganie pandemiom i epidemiom, bezpieczeństwo życia, a nie interesy wiodących państw czy grup finansowych.
Świat zachodni zbyt długo cieszył się bogactwem i luksusem, nie zauważając niszczycielskich wojen, ludobójstw i brutalnej przemocy wobec dzieci i kobiet. Nawet po wymyśleniu konkretnego terminu na samozadowolenie – „trzeci świat”. Podobno głód, epidemie i przemoc fizyczna mogą nie być tak bolesne, a co gorsza uzasadnione.
Maksimum, co ten luksusowy zachodni świat mógł jeszcze zrobić, to zbudować wokół niego jak najwięcej murów, aby zapobiec biednym i uciskanym. Jednocześnie chowając się za retoryką o wysokich wartościach humanistycznych. Prezydent Zełenski stara się budować szerokie więzi horyzontalne, przypominając jednocześnie możnym świata, że za bardzo zależy im na własnym komforcie i dobrobycie. Że zostali wyszkoleni do robienia zyskownych geszeftów, ale roztrwonili ludzkość. Wysyła sygnały do narodów różnych krajów, że najwyższy czas pożegnać się z ich starymi elitami. Zełenski próbuje zmienić świat swoimi apelami do parlamentów i narodów. A takie działania otrzymują coraz większe wsparcie. Oczywiste jest, że taka popularność Zełenskiego na świecie nie może zadowolić starych elit. I będą szukać nowych wymow, dlaczego nie zamykają ukraińskiego nieba. Będą ukrywać się za groźbą rozpoczęcia trzeciej wojny światowej, a nawet wojny nuklearnej. W odpowiedzi Zełenski szczerze i bezpośrednio wymienia różne motywacje i wymienia interesy mocarstw zachodnich w tej wojnie.
Opowiedział o tym w najbardziej szczegółowy sposób w rzeczywistym wywiadzie dla publikacji. Ekonomista: „Każdy ma inne zainteresowania. Są na Zachodzie tacy, którzy nie są przeciwni długiej wojnie, ponieważ oznaczałoby to wyczerpanie Rosji, nawet gdyby oznaczało to śmierć Ukrainy i odbyłoby się kosztem życia Ukraińców. Jest to niewątpliwie w interesie niektórych krajów. Dla innych krajów byłoby lepiej, gdyby wojna zakończyła się szybko, ponieważ rynek rosyjski jest duży, na czym cierpi ich gospodarka. Chcieliby, aby Rosja zachowała pewne rynki. Inne, naprawdę bogate kraje, uznają nazizm w Rosji i z pewnością chcą, aby Ukraina wygrała. Są też inne kraje, mniejsze kraje, które w pełni nas popierają, ale są to bardziej liberalne państwa, które zajmują się kwestiami humanitarnymi. Chcą, aby wojna zakończyła się szybko za wszelką cenę, ponieważ myślą, że ludzie są na pierwszym miejscu.
W tej sytuacji najważniejsza jest skonsolidowana pozycja Ukrainy. Biorąc pod uwagę niesamowite sympatie dla Zełenskiego na świecie, konieczne jest, aby przemawiał w imieniu państwa ukraińskiego. Ten, kto obudził świat i zdołał przeciwstawić się cynicznej „prawdziwej polityce”, powinien mówić. Skonsolidował Ukraińców, którzy wierzyli w szczerość jego intencji i działań. Którzy zdali sobie sprawę, że muszą bronić swojego kraju, siebie i swojej ziemi. Uwierzyli w to, ponieważ nie opuścił ich w najbardziej krytycznym momencie. Nie uciekł. Nie poddałem się. Ponieważ razem z nimi walczy i broni swojej ziemi. A jednocześnie zaprasza świat do zmiany. I to jest właśnie najtrudniejsze zadanie.
Z jednej strony powinna przekonać przywódców światowych mocarstw, że powinni przestać naśladować obawy i w jak największym stopniu przyłączyć się do obrony Ukrainy. Z drugiej strony przygotowuje grunt pod poważne zmiany w ich krajach. W takich okolicznościach poparcie obywateli Ukrainy dla ich prezydenta powinno być pełne. Każda krytyka ze strony tak zwanej opozycji jest nie tylko aktualna, ale także niezwykle szkodliwa. „Opozycja”, która cały czas, wraz z Rosją Putina, nękała i zniesławiała Zełenskiego, powinna zostać uciszona. Nie hańbi się przed Ukraińcami i nie próbuj odgryźć kawałka popularności Zełenskiego. Trzeba ustąpić miejsca nowym siłom politycznym zamiast tym, które od 30 lat rabują i niszczą Ukrainę.
„Opozycja” powinna zdać sobie sprawę, że pojawienie się symbolu skorumpowanej Ukrainy podziurawionego w kamizelce kuloodpornej na centralnym kanale niemieckim, który w imieniu Ukrainy prosi o pomoc, tylko rozpryskuje uwagę obywateli niemieckich. To, że jego pojawienie się na niemieckim kanale wynika z faktu, że on, w przeciwieństwie do Zełenskiego, nie krytykuje pozycji niemieckiego kierownictwa w tej wojnie. Że to pojawienie się kogoś, kto wraz z prezydentem Steinmeierem i byłą kanclerz Merkel wpędził Ukrainę w pułapkę Putina w porozumieniach mińskich. Poroszence nie chodzi o jedność. Nie chodzi o szczerość. Jest to tania gra i naśladownictwo, aby utrzymać się na powierzchni, aby nie odpowiadać zgodnie z prawem po zwycięstwie Ukrainy. Ludzie tacy jak Zełenski są przyszłością Europy i świata.
