Ресей тұтқынынан құтқарылған шетелдік еріктілер, 40 жастағы Алекс Друке және 27 жасар Энди Тай Хуйин 104 күн бойы басқыншылар ұстаған азаптаулар мен қиянат туралы айтып берді. Олардан жауап алынды, дене және психологиялық зорлық-зомбылыққа ұшырады, аз тамақ пен су берілді, деп жазады The Washington Post.
9 маусымда американдықтар өз бөлімшесімен бірге Харьковты солтүстікке қарай тастап кетті. Олар әуе барлаумен – орыс әскерилерін дрондардан бақылаумен айналысуды көздеді. Бөлімше қарсыластың амбушелі арқылы келді. Бөлімшенің бір бөлігі базаға қайта оралды, бірақ орыстар Друке мен Хуинді басып алып үлгерді. Олардан қару-жарақ пен техника алынып, байланған. Алдымен оларды Ресейге апарды, бірақ кейін Украинаның алып жатқан бөлігіне, Донецк облысына көшіп кетті.
Друкенің айтуынша, олар Ресеймен шекарадан өткенде ізін қуушылар өздерінің жаңа тұрған жерін белгілеп, асқазанға тесіп өтіп, «Ресейге қош келдіңіздер» деді. Алдағы бірнеше күннің көбінде олар соқыр болып отырды – таңғыштар аздап қана алынып тасталды.
Осы уақыт аралығында олар палаткалардан лагерьде тұрғанын анықтап, олардың әрқайсысында алты-жеті соғыс тұтқындары орналасты. Аумақ қоршаумен және тіке сыммен қоршалып, олардан жауап алған орыстар үнемі балаклавтарда болды.
Жауап алулар, Друке тәкаппар болды. Олар АӨСШК-ден шыққан-болмағанына күмәнкелтіріп, көкке көтерілгенше қолдары мен тізелерінде тұруға мәжбүр болды, көшіп-қонып жүрсе ұрып-соғып тұрды. Американдықтар орыстарды АҚШ үкіметі жібергеніне немесе көп мемлекеттік қолдауға ие болғанына көз жеткізді.
Төрт күннен кейін олар Украинаның алып жатқан аумағына, атап айтқанда Донецк облысына берілді. Олардың азаптаулары одан да нашарлады. Ұсталғандардың басым бөлігін салқын жертөледе ұстаған. Олар көбінесе лас болып көрінген сумен бірге күн сайын нан бөлшегі алды. Хуйин жауап алу кезінде айқай-шу мен крест жорықтарын естіген. Британдық Павел Юрийді осы лагерьде орыстар өлтіргенін айтамыз.
Друкеттің айтуынша, қаруланған ізін қуушылар оған және Хуйинге ресейлік мемлекеттік БАҚ-та пайда болған үгіт-насихат сұхбаттарына қатысуға бұйрық беріп, оларды бақылап отырды. 17 маусымда жарық көрген біреуінде олар Украина әскеріндегі сыбайлас жемқорлықпен аяушылық білдіріп, басқа американдықтарға әскери қызметке кіру туралы «екі рет ойлануға» ескертуге тиіс болды. Друке әлі күнге дейін мұндай нәрселерді айтуға мәжбүр болды деп уайымдаған.
Төрт аптадан кейін олар басқа жерге ауыстырылды. Жағдай сұмдық сияқты болды: қатпарлар оларды соншалықты қатты биттеп, ерлердің арқаларында тыртықтар болды.
Екеуінің де көкірегінің қолдары болған, олардың айтуынша, жүйкенің зақымдануын ұсынуы мүмкін. Друке төрт қабырғасын сындыра алатын еді деп есептейді. Хуйин қысқа мерзімді есте сақтау қабілетін жоғалтумен күресіп, оның тың ақыл-ойы нашарлағанын айтты.
Оларды тұтқыннан босатқаннан кейін еріктілер Украинаның әскери қажеттіліктеріне және басқа тұтқындарды, соның ішінде американдықтарды босатуға назар аударғысы келетінін атап өтті.
Друке мен Хуин 21 қыркүйекте тұтқындар алмасу шеңберінде босатылды, олар азат етілген кезде, басқаларымен қатар Азовстальдың қорғаушылары. Шетелдіктерді азат етуге Сауд Арабиясы ықпал етті.
