Орыстардың әр түрлі аңыздарды белсенді ойлап тауып, пайдаланып жүргені құпия емес. Атап айтқанда, өздері туралы. Ең алдымен бұл «туысқан халықтар» туралы әңгіме, сол арқылы соғыс «отбасылық дау» деңгейіне дейін «қалыпқа келтірілген». Бұл сондай-ақ Ресейді батыс өркениеті контекстінде орналастырған сияқты, бірақ оны «ыдыраған / либералды Батыспен» қарама-қайшы келетін ерекше миссия туралы аңыз.
Бұл біз ұзақ жылдар бойы өмір сүріп келе жатқан және интрузивті фон ретінде не көзден таса болуды, не автоматты түрде экранға шығаруды үйренген нәрсе. Оның орнына алыс жерлерде – Азияда, Африкада, Оңтүстік Америкада ресей саясатын сүйемелдейтін аңыздарға аз көңіл бөлеміз. Және бәрі де біз қалағанымыздан әлдеқайда күрделі.
Жақында Франция Президенті Эммануэль Макрон африкалық журналистерге Ресейге деген көзқарасын түсіндіріп берді. Бұл, оның пікірінше, Украинаға қарсы классикалық отаршылдық соғысты бастан кешіріп жатыр және өткендегі соңғы классикалық отаршыл империя болып табылады. Мұндай сөздер сұхбаттасушымен түсінікті сөздермен және терминдермен сөйлескенде дұрыс ақпараттық саясаттың үлгісі болып табылады.
Бірақ біз үшін Франция президентін Путинмен ұзақ телефон арқылы сөйлесуге тырысу әдетке айналған, сондықтан оның тестері украиндықтардың құлағынан өтті. Бірақ босқа, себебі «московоиттерге қарсы қартайған шағында күрес» Африканы қызықтыратын нәрсе емес. Африка бұл мәселе бойынша Еуропа ішіндегі соғыстарға мүлдем қызығушылық танытпайды. Бірақ отарлау, жергілікті халықты қанау, табиғи ресурстарды жыртқыштықпен пайдалану африкалықтарды алаңдата алмайды. Украиндықтар сияқты. Астық пен азық-түлік қауіпсіздігі жайында ғана емес, нан туралы да айтқан дұрыс. Себебі, украиндықтар астық үшін емес, еркіндік үшін күресуде.
Алайда Африка әлі де «қиындықтың жартысы» болып табылады. Нағыз тосын сый олар күтпеген жерден келді, яғни әдеттегідей. Рим Папасы Франциск келген Латын Америкасы, онда католик шіркеуінің күшті ықпалы негізінен «про-орыс» болып шықты.
Біреудің шапқыншылығы, киникизмі, орыс өтірігі мен жаппай насихаты туралы айтуға болады, бірақ бұл Украинаның Оңтүстік Америкада негізінен қолдау көрсетпеуін өзгертпейді. Ал мәселе ресейліктердің ақпаратқа инвестиция салуында емес, Украинада олар жоқ. Проблемалар тереңірек, және олар алдымен айтып, іске асырған жөн болар еді. Аңыздарды ашып, олардың ықпалын талдап, контраргументтерді ойлап табу керек.
Латын Америкасы — католицизм, АҚШ-қа деген салқын көзқарас, солшыл идеологияның танымалдығы. Бұл экономикадан туындаған объективті жағдайлар. Оның орнына Ресей Оңтүстік Америка тұрғындары үшін дәстүрлі христиан діні болып табылады, дегенмен біршама өзгеше. Бұл КСРО-ның барлық «халықтар достығымен», «АҚШ-тың гегемониясына» қарсы күресімен, «достас халықтарға көмектесумен» және т.б. мұрагері. Яғни, миф, және ол жұмыс істейді.
Ол қаншалықты шындыққа жанасады, біз білеміз. Бірақ біз бұл білімді әлеммен бөлісу үшін жеткілікті дәрежеде істемедік. Себебі, егер солай істесе, онда Латын Америкасында қазіргі орыс православиесінің Медведчук журналистері сияқты христиан дініне қатысы бар екенін білетін еді. КСРО -ның «социалистік жұмақ» еместігі, ал Путиннің Ресей алдында тіпті «капиталистік эксплуататорлардың» ескі карикатуралары бозғылт түске бозғылт түске боялған деңгейді пайдалану жүйесін құрды.
Латын Америкасында ресейлік жауынгерлерді жұмысқа алудың ең оңай жолы ипотека, несие, қарыз екенін білмейді. «Социализм тұсында» елестете алмайтын нәрсе.
Украиндықтар Тарас Шевченкоға әлемде қанша ескерткіш тұрғызылғанын естен шығармағанды ұнатады. Бірақ олар әлемде Шевченконың тек «ұлттық пайғамбар» ғана емес, әлеуметтік пайғамбар екенін біле ме? Бұл кісі құлдықтан не сатып алған? Ресей империясы украиндық аборигендерді қазіргі Перу аборигендеріне испандықтардан артық қараған жоқ па?
Олар Латын Америкасында украин католиктері (атап айтқанда, миллиондаған шығыс католиктері) Мәскеу басқыншылығынан зардап шегетінін біле ме? Православие туында өзіндік, нақты әшекей көтерген Мәскеу. Бұл сөйлесуге себеп емес пе? Украинамен ынтымақты сезінудің дәлелі емес пе?
Украина табиғи ресурстары, жерлері, ормандары отаршылдар тарапынан ұзақ жылдар бойы пайдаланылып келе жатқан ел ретінде айтылса, Латын Америкасының тұрғындарына «жақынырақ» болуы мүмкін.
Бір сөзбен айтқанда, социализм мен отаршылдыққа қарсы іс-қимыл туралы айтатын болсақ, онда ресейге қарағанда Украина туралы сөзсіз көп айтылады. Католицизм туралы да айтуға болар еді, бірақ қазір марксизмге қарсы күресте жақсы өтті.
Бірақ украин халқының орыстармен сан ғасырлық күресі туралы емес. Себебі Африканы да, Латын Америкасын да ешкім қызықтырмайды. Ол бейтаныс адамдарға но-чо-го айтпайды.
