2004 жылы Ресейде жұмыс істеу кезінде аяғынан айырылған 55 жастағы Транскарпатиялық Василий Штефко әскерге ерікті болды. Әскери тіркеу-қабылдау пунктінде Транскарпатиялық жала жапты: ол бір ғана протезі бар екенін, ал екінші аяғы сау екенін айтты. Қазір адам 128-ші тау шабуылдаушы бригадасының өртті қамтамасыз ету ротасында қызмет етеді.
Закарпатияның 128-ші жеке тау шабуылдау бригадасының майоры Ярослав Халастың айтуынша, Фейсбукта Иршава ауданының Кушнеця ауылының 55 жастағы тұрғыны Василий Штефко протездер бойынша ерікті болып, екі аяғынсыз ерікті болып, майданға аттанды.
«Кушнецядан Василий Стефко 128-ші бригадаға орыстарды ұрып-соғу үшін келді, олар өздері басқыншыларға айналып, инфрақұрылымымызды жойып, бейбіт тұрғындарды өлтіріп, нацистерден нашар әрекет етеді», – Есептер Бұл туралы Ярослав Халас.
Оның айтуынша, Василий Штефко 2004 жылы Ресейде жұмыс істеу кезінде екі аяғынан айырылды. 2022 жылдың 24 ақпанынан кейін ол жай ғана үйде отыра алмады және майданға ерікті болуды сұрады.
«Мен не болып жатқанын көргенде екі күн бойы шауып кеткен жоқпын. Мен жай ғана үйде отыра алмадым, заттарымды қаптап, әскери есепке алу-қабылдау пунктіне бардым. Мен қазір сол жерде жала жапқан команданы мойындаймын, менде бір ғана протез бар деп айттым. Және 128-ші бригададан сұрады. Кезінде мен әскерде қызмет еттім, атуды білемін, көлікті жақсы басқардым. Тіс тістерін көрмейтін адамдар менің аяғым жоқ екенін де түсінбейді».— деді Василий Штефко.
Василий — атағы бойынша сержант, ал лауазымы бойынша жүргізуші, өртке қарсы қамтамасыз ету кәсіпорнында қызмет атқарады. Сондай-ақ Закарпаттянец әке-шешесінің тек «заңсыз» ретінде Ұлы Отан соғысында майданға түскенін айтады: ол 15 жаста еді, бірақ ол 18 жаста болып, ұрысқа аттанды.
Үйінде, Кушнецяда Василий Штефко әйелі мен 11 жасар қызын күтеді. «Олар алаңдатады, бірақ мен де елді қорғап отырғанымды мақтан тұтады»— дейді Закарпатия.
